Κυριακή 31 Ιουλίου 2011
Αναγνωρίστε τις θύρες του υπολογιστή σας
Στο πίσω μέρος του υπολογιστή μας ή και στα πλαινά ενός laptop υπάρχουν δεκάδες διαφορετικές θύρες και υποδοχές για βύσματα και καλώδια.
Αν και είμαι σίγουρος πως τα περισότερα τα γνωρίζετε, ρίξτε μιά ματιά στον παρακάτω οδηγό που ακολουθεί για να δείτε μία ανάλυση της κάθε υποδοχής.
Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011
Οδηγός δημιουργίας τοπικού δικτύου
1.Τι θα χρειαστούμε
Για να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο, θα χρειαστούμε μερικά πράγματα, τα οποία, ανάλογα με το πόσα PC έχουμε, ποικίλλουν.
• Αρχικά θέλουμε οπωσδήποτε κάρτα δικτύου. Στους σύγχρονους υπολογιστές βρίσκεται ενσωματωμένη πάνω στη μητρική με ταχύτητες 10/100/1000mbps. Αν διαθέτουμε παλιούς υπολογιστές που δεν ενσωματώνουν κάρτες δικτύου, υπάρχουν στην αγορά έτοιμες λύσεις που θα καλύψουν μια θέση PCI στη μητρική μας.
• Πάμε στην καλωδίωση. Για την απευθείας σύνδεση 2 υπολογιστών θα χρειαστούμε ένα καλώδιο Cross-over Cat5 ενώ για παραπάνω από 2 υπολογιστές θα χρειαστούμε καλώδια Utp Cat 5e.
• Τέλος θα χρειαστούμε hub ή switch (ανάλογα με τις ανάγκες μας) για να βοηθήσει στη σωστή τοποθέτηση του δικτύου.
Έπειτα καθορίζουμε μερικά στοιχεία για το δίκτυό μας που είναι απαραίτητα.
1. Ποιος θα είναι ο server, δηλαδή ο υπολογιστής που θα παίζει το ρόλο του διαχειριστή και θα επιβλέπει τους υπόλοιπους. Είναι προτιμότερο αυτός ο υπολογιστής, αν δεν ανήκει στην κατηγορία των server PC, να έχει αρκετή μνήμη RAM και γρήγορη CPU, έτσι ώστε να χρησιμοποιείται ως επί των πλείστον για τη διευθέτηση και διαχείριση του δικτύου και όχι για άλλους σκοπούς (gaming κ.λπ.)
2. Έπειτα πρέπει να δώσουμε στους υπολογιστές ονόματα έτσι ώστε να τους ξεχωρίζουμε αμέσως, (π.χ. Server, pc1, download pc κ.λπ.).
3. Ακόμη, πρέπει να φροντίσουμε, τα όποια περιφερειακά χρησιμοποιούμε, να τα διατηρούμε σε καλή κατάσταση και να μην βάζουμε καλώδια χύμα στο χώρο μας.
4. Τέλος, θα πρέπει να ελέγξουμε αν όλες οι κάρτες δικτύου και τα καλώδια είναι σωστά συνδεδεμένα. Για τις μεν κάρτες θα βεβαιωθούμε ότι στη διαχείριση συσκευών δεν παρουσιάζεται ούτε ένα θαυμαστικό, πόσο μάλλον ερωτηματικό. Για τα δε καλώδια, μόλις τα συνδέουμε στις κάρτες, ελέγχουμε 2 πράγματα: πρώτον από πίσω να αναβοσβήνουν κάποια φωτάκια και δεύτερον στην taskbar να εμφανιστεί το εξής μήνυμα.
2.Ρυθμίσεις στο “server” PC
Πάμε στον υπολογιστή που έχουμε ορίσει ως server και συγκεκριμένα: My computer->δεξί κλικ->Properties->καρτέλα Computer name, πατάμε Change, δίνουμε το όνομα που έχουμε ορίσει π.χ. server και ορίζουμε και το όνομα που θέλουμε στο workgroup π.χ. HOME.
Κάνουμε ένα restart στον υπολογιστή μας για να αλλάξουν οι ρυθμίσεις.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το όνομα του Workgroup πρέπει να είναι κοινό σε όλα τα PC του δικτύου. Το όνομα σε κάθε PC πρέπει να είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα.
Μετά το restart πάμε: Start -> Connect to -> Show all connections και κάνουμε δεξί κλικ στο Local Area Connection .
Έπειτα, στην καρτέλα General επιλέγουμε το Internet Protocol (TCP/IP) και στη συνέχεια Properties και εισάγουμε τις ακόλουθες ρυθμίσεις:
Η IP Αddress μπορεί να παίξει μεταξύ των αριθμών 192,168,0,1-192,168,0,255 και των αριθμών 10,10,10,0-10,10,10,255. Αφού πατήσουμε ΟΚ και κάνουμε restart, το server PC μας είναι έτοιμο.
3.Ρυθμίσεις στα client PC
Στα client PC η μόνη διαφορά που υπάρχει σε σχέση με τα παραπάνω βήματα είναι στο όνομα του PC και στην IP address.
Αν διαθέτουμε παραπάνω από ένα PC, τότε στην IP address 192,168,0,x θα αλλάζει μόνο το x μεταξύ των αριθμών 1-255.
Με μια επανεκκίνηση είμαστε έτοιμοι.
4. File Sharing
Για να μοιράσουμε ένα φάκελο κάνουμε το εξής: Βρίσκουμε το φάκελο που θέλουμε, έστω το φάκελο My Received Files στο My Documents, και πατάμε δεξί κλικ και έπειτα Sharing. Στη συνέχεια πάμε στην καρτέλα "Kοινή χρήση" και επιλέγουμε τα εξής
• Κοινή χρήση του φακέλου στο δίκτυο
• Κοινόχρηστο στοιχείο: δίνουμε το όνομα με το οποίο θέλουμε να εμφανίζεται ο φάκελος στο δίκτυο.
• Οι χρήστες δικτύου μπορούν να αλλάξουν αρχεία: επιτρέπεται έτσι η ανταλλαγή αρχείων από ένα υπολογιστή σε έναν άλλο.
Πατάμε ΟΚ και ήμαστε έτοιμοι.
5.Printer Sharing
Όσον αφορά τους εκτυπωτές, υπάρχουν οι δικτυακοί εκτυπωτές που συνδέονται κατευθείαν στο δίκτυο καθώς και εκτυπωτές που συνδέονται με USB/σειριακή θύρα σε κάποιον υπολογιστή και μέσω αυτού στο δίκτυο. Το μειονέκτημα των δεύτερων είναι ότι πρέπει να είναι και ο υπολογιστής που είναι συνδεδεμένοι, ανοικτός για να μπορέσει κανείς να εκτυπώσει έγγραφα. Εμείς θα ασχοληθούμε με τη δεύτερη περίπτωση, μιας και οι δικτυακοί υπολογιστές είναι πολύ ακριβότεροι από έναν οικιακό εκτυπωτή.
Για να διαμοιράσουμε έναν εκτυπωτή έτσι ώστε να τον χρησιμοποιούν όλα τα PC, ακολουθούμε τα εξής βήματα (τα ίδια ισχύουν όταν θέλουμε να μοιράσουμε ένα πολυμηχάνημα, scanner κ.λπ.): Πάμε Start->Control Panel->Printers and Faxes, δεξί κλικ στον εκτυπωτή που θέλουμε να μοιράσουμε, επιλέγουμε Sharing.
Όπως φαίνεται και στην εικόνα, επιλέγουμε Share this printer και στο Share name βάζουμε το όνομα του εκτυπωτή μας, π.χ. HP DeskJet 930c, έτσι ώστε αν υπάρχουν περισσότεροι από έναν εκτυπωτές στο δίκτυό μας, να ξέρουμε σε ποιον να στείλουμε τα αρχεία μας για εκτύπωση.
6. Internet Connection Sharing
Αρχικά να διευκρινίσω ότι για να υπάρχει η δυνατότητα να μπαίνουν πάνω από 1 PCστο διαδίκτυο ταυτόχρονα και να μη χρειάζεται να είναι ανοικτός κάποιος υπολογιστής, πρέπει να υπάρχει router και όχι modem.
Αρκετοί χρήστες διαθέτουν DSL αλλά υπάρχουν και αυτοί που έχουν σύνδεση dial up. Πάντως οι ρυθμίσεις είναι σχεδόν οι ίδιες.
Στο server PC πάμε: Start->Connect to>Show all connections και βρίσκουμε το εικονίδιο της σύνδεσης Internet που έχουμε.
Eπιλέγουμε τη σύνδεση και Δεξί κλικ->Properties και πάμε στην καρτέλα Advanced
Όπου επιλέγουμε:
• Να επιτρέπεται η σύνδεση άλλων χρηστών του δικτύου μέσω της σύνδεσης Internet αυτού του υπολογιστή. • Δημιουργία μιας σύνδεσης μέσω τηλεφώνου κάθε φορά που ένας υπολογιστής του δικτύου μου επιχειρεί πρόσβαση στο internet. • Να επιτρέπεται σε χρήστες του δικτύου να ελέγχουν ή να απενεργοποιούν την κοινή σύνδεση στο Internet. Τέλος πατάμε οκ.
Έπειτα, σε κάθε υπολογιστή client, πάμε στο Internet Protocol TCP/IP properties για να ορίσουμε τη default Gateway και τον DNS server. Εδώ θα δώσουμε την IP address του υπολογιστή που μοιράζει την σύνδεση στο διαδίκτυο.
Πατάμε ΟΚ.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήσαμε το δίκτυό μας "χειροκίνητα". Ωστόσο, τα Windows έχουν ρυθμιστεί έτσι ώστε να κάνουν όλες αυτές τις ενέργειες αυτόματα, γι' αυτό και καλό είναι να απενεργοποιήσουμε αυτή τη ρύθμιση.
Πάμε στο:
Start->Control Panel->Internet Options καρτέλα Connections και απενεργοποιούμε την επιλογή Automatically detects settings μιας και έχουμε κάνει με το χέρι τις όποιες ρυθμίσεις.
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011
Η άγνωστη πολυεθνική SERCO
Ένα δείγμα του τρόπου με τον οποίο οι πολυεθνικές κάνουν κουμάντο στη ζωή μας, απειλώντας την ελευθερία μας...
Η εταιρία Serco είναι ήδη ισχυρότερη από τα περισσότερα κράτη του πλανήτη, καθώς εκτός από το πυρηνικό οπλοστάσιο της Αγγλίας ελέγχει και πολλούς άλλους νευραλγικούς τομείς (π.χ. μεταφορές, κρατητήρια, κέντρα μετανάστευσης, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας, εκπαίδευση κ.α.) κρατών όπως η Αγγλία, η Αυστραλία και οι Η.Π.Α.
Βγαλμένο μέσα από τους χειρότερους εφιάλτες του Όργουελ, το απολυταρχικό ιδεώδες του νεοφιλελευθερισμού σε όλο του το μεγαλείο. Πώς οι κυβερνήσεις μαζί με τον εθνικό πλούτο μεταβιβάζουν και την αυτοκυριαρχία των κρατών τους στις πανίσχυρες πολυεθνικές.
Δείτε το παρακάτω μικρό βιντεάκι.
Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 23 Ιουλίου 2011
Πόσο σίγουροι είμαστε για τα δεδομένα μας μετά απο ένα format;
Σίγουρα κατά καιρούς έχει τύχει να αποσύρουμε παλιούς υπολογιστές, αντικαθιστώντας τους με καινούριους. Με τα δεδομένα που υπάρχουν στους σκληρούς δίσκους τι κάνετε? Format? Απλό format? Θα έχετε σίγουρα ακούσει για διάφορα utilities που έχουν την δυνατότητα να ανακτήσουν δεδομένα από φορμαρισμένους δίσκους.
Επειδή λοιπόν ακόμα και το απλό format δεν φτάνει, την λύση μπορεί να προσφέρει το cipher!
Προσοχή όμως: αν ο δίσκος πέσει στα χέρια κάποιου που ντε και καλά θέλει να ανακτήσει τα αρχεία, θα το καταφέρει. Θα πρέπει όμως να προσπαθήσει πολύ και να χρησιμοποιήσει σοβαρά εργαλεία και όχι απλά freeware utilities που κατέβασε από το internet. Το cipher κάνει καλά τη δουλειά του και θα μας προσφέρει ένα μεγάλο ποσοστό προστασίας.
Το πρώτο βήμα είναι να κάνουμε format στον δίσκο. Μπορούμε να τον βάλουμε σαν slave σε κάποιο PC ή ακόμα και να τον συνδέσουμε με USB χρησιμοποιώντας μια εξωτερική θήκη.
Το δεύτερο βήμα μετά το format είναι να ανοίξουμε ένα command prompt και να πληκτρολογήσουμε:
cipher /w:B: (όπου B: είναι το γράμμα που έχουμε δώσει στον φορμαρισμένο δίσκο).
Τι κάνει αυτή η εντολή? Θα κάνει overwrite όλα τα αχρησιμοποίητα sectors του δίσκου με μηδενικά, μετά με άσσους και τέλος με κάποιον τυχαίο αριθμό. Η λέξη κλειδί εδώ είναι τα "αχρησιμοποίητα sectors", που στην περίπτωσή μας, αφού έχουμε κάνει format τον δίσκο, όλα τα sectors είναι αχρησιμοποίητα, άρα όλος ο δίσκος θα γεμίσει με τυχαία δεδομένα. Μετά το format, δηλαδή, γράφεται 3 φορές κάνοντας δύσκολη την ανάκτηση των δεδομένων πριν το format. Αν ξεχάσουμε να κάνουμε format στην αρχή, η εντολή θα αγνοήσει τα γραμμένα sectors και άρα δεν θα έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αν, τέλος, θέλετε να διαγραψετε δεδομένα απο το δίσκο σας αλλά δεν θέλετε να κάνεται format, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το File Shredder, ένα πολύ καλό δωρεάν και ασφαλές πρόγραμμα που κάνει εξαιρετικά δύσκολη την ανάκτηση διεγραμμένων δεδομένων.
Διαβάστε περισσότερα...
Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011
INSIDE JOB: ΕΝΑ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
Το εξαιρετικό (και πολυβραβευμένο) ντοκυμαντέρ του Charles Ferguson με τίτλο «Inside Job» ξεσκεπάζει τους υπαίτιους της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε από την Αμερική το 2008, εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο και κρατάει τη χώρα μας ακόμη δέσμια των δανειστών μας...
Στο ντοκυμαντέρ αυτό που περιλαμβάνει συνεντεύξεις πολιτικών, δημοσιογράφων και ισχυρών οικονομικών στελεχών, σκιαγραφείται η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος και η διαπλοκή των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων...
Το ντοκυμαντέρ αποκαλύπτει τους πραγματικούς υποκινητές της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και την απληστία της Γουόλ Στριτ και των golden boys της Goldman suchs.
Σκηνοθετημένο από τον Charles Ferguson .
Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 19 Ιουλίου 2011
Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τα Δικαιώματα επιβατών
Γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης Δικηγόρος Αθηνών
Για το αεροπλάνο: Κατά την αγορά αεροπορικών υπηρεσιών, ζητάτε πάντοτε από την αεροπορική εταιρία ή το τουριστικό γραφείο, έγγραφη... αναλυτική ενημέρωση για την κατηγορία των υπηρεσιών αυτών και τους όρους της συμβάσεως, που συνάπτετε την στιγμή που αγοράζετε το εισιτήριο σας. Ιδιαιτέρως εάν αγοράζετε εισιτήριο με ανοικτή ημερομηνία επιστροφής, απαιτήστε την στιγμή της αγοράς αναλυτική, έγγραφη ενημέρωση ως προς τις προθεσμίες και τους όρους, που έχει υποχρέωση η αεροπορική εταιρία να εκπληρώσει.
Εάν αγοράζετε οργανωμένο ταξίδι (πτήση και διαμονή ή άλλες υπηρεσίες) η ενημέρωση παρέχεται και μέσω διαφημιστικού φυλλαδίου, πάντα όμως πρέπει να είναι έγγραφη, πλήρης και ακριβής. Ο διοργανωτής του ταξιδιού ή ο πωλητής είναι υποχρεωμένος να ασφαλίζει μέσω ασφαλιστικής εταιρίας τις υπηρεσίες του, προκειμένου να προστατεύεστε από απρόβλεπτα γεγονότα, όπως, π.χ. η αδυναμία εκτελέσεως της πτήσης. Ελέγξτε επομένως, εγκαίρως εάν έχει τηρηθεί αυτή η υποχρέωση από το τουριστικό γραφείο.
Αν αναχωρείτε με τακτική πτήση από οποιοδήποτε αεροδρόμιο εντός Ευρωπαϊκής Ενώσεως και, μολονότι παρουσιασθήκατε εγκαίρως στον έλεγχο εισιτηρίων, η αεροπορική εταιρία σας αρνείται την επιβίβαση λόγω υπεράριθμων κρατήσεων, ο αερομεταφορέας θα έχει την υποχρέωση να απευθύνει αρχικά έκκληση σε εθελοντές, για να παραιτηθούν της κράτησης τους, με το ανάλογο αντιστάθμισμα. Για τους υπόλοιπους επιβάτες, η εταιρία οφείλει α) χρηματική αποζημίωση, β) τη δυνατότητα επιλογής θέσης σε άλλη πτήση με ταυτόχρονη καταβολή της τιμής του εισιτηρίου και γ) την παροχή βοήθειας κατά τη διάρκεια της αναμονής. Σε περίπτωση ματαίωσης της πτήσης, η αεροπορική εταιρία οφείλει να παρέχει αντίστοιχες επιλογές, όπως στην περίπτωση της άρνησης επιβίβασης. Δεν είναι υποχρεωμένη σε κάποιο είδος αποζημίωσης εάν μπορεί να αποδείξει `έκτακτες περιστάσεις που δεν μπορούσαν να αποφευχθούν`, ή στην περίπτωση που είχε ενημερώσει τον επιβάτη πέντε ημέρες πριν από την πτήση του. Σε περίπτωση μεγάλης καθυστέρησης,οι!
επιβάτες θα μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της δυνατότητας αλλαγής πτήσης ή καταβολής της αξίας του εισιτηρίου με την παροχή βοήθειας κατά την περίοδο αναμονής.
Στις αποσκευές που παραδίδετε για μεταφορά, μην τοποθετείτε είδη μεγάλης αντικειμενικής ή υποκειμενικής αξίας. Μάθετε ότι σε περίπτωση απώλειας, η αεροπορική εταιρία αποζημιώνει με βάση το βάρος και όχι την πραγματική αξία του περιεχομένου των αποσκευών. Εάν πάντως, οι αποσκευές σας περιέχουν είδη αξίας, δηλώστε το εκ των προτέρων. Εάν κατά την άφιξη στον προορισμό σας, διαπιστώσετε απώλεια ή φθορά της αποσκευής σας, δηλώστε το αμέσως στην αεροπορική εταιρία και συμπληρώστε το ειδικό έντυπο για την αναζήτηση της αποσκευής, την αποκατάσταση ή αντικατάσταση της ή την αποζημίωση σας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθιερώσει τα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν αεροπορικώς και εργάζεται για την ενίσχυσή τους.
Τα κυριότερα δικαιώματα που απολαμβάνει ο επιβάτης σήμερα:
Όταν ο επιβάτης το ζητά, ο ταξιδιωτικός πράκτορας πρέπει να του παρέχει άμεση πρόσβαση στις πληροφορίες που απεικονίζονται στο σύστημα του ηλεκτρονικού υπολογιστή, επιτρέποντας του να δει την οθόνη ή εκτυπώνοντας τα απεικονιζόμενα σε αυτή στοιχεία.
Εάν η κράτηση του εισιτηρίου γίνεται από τον ταξιδιωτικό πράκτορα ή απευθείας από την αεροπορική εταιρία, αυτοί υποχρεούνται να μεταβιβάσουν στον επιβάτη όλα τα διαθέσιμα στοιχεία στο σύστημα του ηλεκτρονικού υπολογιστή αναφορικά με:
1) την ταυτότητα του αερομεταφορέα, ο οποίος θα εκτελέσει πράγματι την υπηρεσία μεταφοράς σε αντίθεση με τον αερομεταφορέα ο οποίος μνημονεύεται στο εισιτήριο
2) τις αλλαγές των αεροσκαφών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού,
3) τους παρεμβαλλόμενους κατά τη διαδρομή του ταξιδιού σταθμούς, και
4) τις μετεπιβιβάσεις μεταξύ των αεροδρομίων κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Ένας επιβάτης, στον οποίο αρνούνται την επιβίβαση σε πτήση που έχει γίνει υπερβολικός αριθμός κρατήσεων δικαιούται:
Να επιλέξει μεταξύ επιστροφής χωρίς οικονομική κύρωση του κόστους εισιτηρίου για το μη πραγματοποιηθέν τμήμα του ταξιδιού, προώθηση προς τον τελικό του προορισμό με την πρώτη διαθέσιμη ευκαιρία και προώθηση σε μεταγενέστερη ημερομηνία της επιλογής του. Αν ο επιβάτης επιλέξει να προωθηθεί με την πρώτη διαθέσιμη ευκαιρία και αυτή η προώθηση γίνεται από άλλο αεροδρόμιο, ο αερομεταφορέας οφείλει να καταβάλει το κόστος ταξιδιού προς αυτό το άλλο αεροδρόμιο.
Ανεξάρτητα από την επιλογή του επιβάτη, βάσει της προηγουμένης παραγράφου, άμεση καταβολή από τον αερομεταφορέα μιας ελάχιστης οικονομικής αποζημίωσης που ανέρχεται σε:
-150 ευρώ για πτήσεις μέχρι 3.500 χλμ.
-300 ευρώ για πτήσεις άνω των 3.500 χλμ. ανάλογα με τον τελικό προορισμό όπως αναφέρεται στο εισιτήριο.
Αυτή η κατ αποκοπή αποζημίωση δύναται να μειωθεί κατά 50% όταν ο επιβάτης επιλέξει την προώθηση στον τελικό του προορισμό με πρώτη ευκαιρία αν ο χρόνος άφιξης δεν υπερβαίνει τον αρχικά προγραμματισμένο χρόνο άφιξης κατά δύο ώρες για πτήσεις μέχρι 3.500 χλμ., και κατά τέσσερις ώρες για πτήσεις άνω των 3.500 χλμ. (σε κάθε περίπτωση, η αποζημίωση αυτή δεν γίνεται να υπερβαίνει την τιμή του εισιτηρίου προς τον τελικό του προορισμό). Ακόμα, ο αερομεταφορέας υποχρεούται να καλύψει τις δαπάνες μιας τηλεφωνικής κλήσης και ενός μηνύματος μέσω τηλετύπου, όπως και να προσφέρει επαρκή γεύματα και αναψυκτικά ανάλογα με τον χρόνο αναμονής των επιβατών. Διάθεση καταλύματος σε ξενοδοχείο με δαπάνη του αερομεταφορέα όταν είναι απαραίτητη η παραμονή πρόσθετης μιας ή περισσοτέρων νυκτών.
Αρχικά, όταν οι αεροπορικές εταιρίες αναμένουν άρνηση επιβίβασης σε επιβάτες, και πριν από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, θα υποχρεούνται να ζητούν εθελοντές που θα ήταν πρόθυμοι να παραχωρήσουν τη θέση τους έναντι ορισμένων παροχών. Με άλλα λόγια, θα προσπαθούν να έρθουν σε συμφωνία με επιβάτες οι οποίοι ενδιαφέρονται να παραχωρήσουν τις θέσεις τους. Μόνον εάν δεν υπάρχει επαρκής αριθμός εθελοντών θα επιτρέπεται να αρνούνται την επιβίβαση σε επιβάτες παρά τη θέληση τους. Δεύτερον, εάν όλες οι αεροπορικές εταιρίες ή οι ταξιδιωτικοί πράκτορες αρνηθούν την επιβίβαση στους επιβάτες, θα πρέπει να καταβάλλουν αποζημιώσεις αποτρεπτικού ύψους:
-250 ευρώ για πτήσεις κάτω των 1.500 χλμ.,
-400 ευρώ για ενδοκοινοτικές πτήσεις άνω των 1.500 χλμ. και για άλλες πτήσεις μεταξύ 1.500 και 3.500 χλμ.
-600 ευρώ για όλες τις άλλες πτήσεις.
Επιπλέον της χρηματικής αποζημίωσης, οι επιβάτες στους οποίους αρνείται η πρόσβαση θα εξακολουθήσουν να έχουν τα εξής δικαιώματα:
Την επιλογή μεταξύ επιστροφής της τιμής του εισιτηρίου τους και εναλλακτικής πτήσης, και Γεύματα, αναψυκτικά και διαμονή σε ξενοδοχείο.
Όταν οι αεροπορικές εταιρίες ή οι ταξιδιωτικοί πράκτορες ματαιώνουν πτήση με δική τους υπαιτιότητα, οι επιβάτες έχουν το δικαίωμα αποζημίωσης βάσει ποσού που καθορίζεται σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης, εκτός εάν:
ενημερωθούν δύο εβδομάδες πριν από τον προγραμματισμένο χρόνο αναχώρησης, ή
ενημερωθούν εγκαίρως και προωθηθούν με άλλη πτήση στον προορισμό τους σε χρονικό διάστημα που δεν απέχει πολύ από τον χρόνο αναχώρησης της αρχικής τους πτήσης.Επιπλέον, σε περίπτωση ακύρωσης, οι επιβάτες έχουν επιπλέον (3) άλλα δικαιώματα: 1) Γεύματα και αναψυκτικά, και
2) Διαμονή σε ξενοδοχείο, όταν η ακύρωση υποχρεώνει τον επιβάτη να διανυκτερεύσει, και 3) Επιστροφή, όταν η ματαίωση καθυστερεί τον επιβάτη για τουλάχιστον πέντε ώρες. Όταν οι αεροπορικές εταιρίες αναμένουν λογικά μεγάλη καθυστέρηση θα υποχρεούνται να παρέχουν στους επιβάτες:
- γεύματα και αναψυκτικά, και
- διαμονή σε ξενοδοχείο, όταν η καθυστέρηση υποχρεώνει τον επιβάτη να διανυκτερεύσει, και
- χρηματική επιστροφή, όταν η καθυστέρηση που προκαλείται στους επιβάτες είναι τουλάχιστον πέντε ώρες.
Το πρώτο βήμα, που πρέπει να κάνει ο επιβάτης είναι να έλθει σε επαφή με την αεροπορική εταιρία ή το διοργανωτή των οργανωμένων διακοπών. Εάν ο επιβάτης πιστεύει ότι δεν τηρήθηκε ο νόμος, πρέπει ο/η ίδιος /-α να έλθει σε επαφή με το Υπουργείο Υποδομών-Μεταφορών και Επικοινωνιών ή την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Όταν κάποιος επιβάτης υποστεί ζημία επειδή δεν τηρήθηκε η κοινοτική νομοθεσία, μπορεί να συντρέχουν οι λόγοι άσκησης ιδιωτικής αγωγής ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων. Μπορούν επίσης να σας προσφέρουν συμβουλές ή υποστήριξη το ΙΝΚΑ, καθώς και οι οργανώσεις των επιβατών.
Στο πλοίο: Εάν το πλοίο καθυστερήσει υπερβολικά να αναχωρήσει, δικαιούστε:
- Κάλυψη εξόδων διατροφής και διαμονής.
- Να ακυρώσετε το εισιτήριο και να πάρετε πίσω τα χρήματά σας.
- Εάν το ταξίδι ματαιωθεί με υπαιτιότητα του πλοίου, τότε το αντίτιμο του εισιτηρίου επιστρέφεται ολόκληρο από την εταιρία.
- Εάν δεν ταξιδέψετε με δική σας υπαιτιότητα και εφόσον ειδοποιήσετε έγκαιρα την εταιρία (το γραφείο που εξέδωσε τα εισιτήρια), δικαιούστε το 50% της αξίας του εισιτηρίου.
- Αν το αυτοκίνητό σας υποστεί ζημιά στο γκαράζ από κακό χειρισμό του πλοιάρχου, δικαιούστε αποζημίωση από την πλοιοκτήτρια εταιρία.
- Αν έχετε τιμαλφή, μεγάλα χρηματικά ποσά και αντικείμενα αξίας, μπορείτε να τα παραδώσετε στο λογιστήριο του πλοίου για φύλαξη. Αν χαθούν ή κλαπούν, μπορείτε να ζητήσετε αποζημίωση ίση με την αξία των αντικειμένων που δώσατε.
- Εάν έχετε κλείσει εισιτήριο με καμπίνα και όταν επιβιβαστείτε στο πλοίο βρείτε την θέση σας κατειλημμένη, πρέπει να υποβάλετε μήνυση στην πλησιέστερη λιμενική αρχή, γιατί η διπλοκράτηση που έγινε θεωρείται υπεράριθμο εισιτήριο κατά θέση και οι ποινές που επιβάλλονται σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσουν και τα 14.500 ευρώ.
Στο τραίνο: Αν ο επιβάτης δεν άρχισε ή δεν συνέχισε το ταξίδι του λόγω υπαιτιότητας του ΟΣΕ (κατάργηση αμαξοστοιχίας, απεργία, βλάβη) έχει τις εξής δυνατότητες:
-Να ταξιδέψει με άλλη αμαξοστοιχία με το ίδιο εισιτήριο. Αν είναι ανώτερης κατηγορίας δεν πληρώνει διαφορά, αν είναι κατώτερης παίρνει πίσω τη διαφορά της τιμής του εισιτηρίου.
-Να αναβάλει το ταξίδι του για άλλη ημερομηνία. Το εισιτήριο ισχύει κανονικά.
-Αν το ταξίδι διακοπεί στη μέση της διαδρομής, μπορεί ο επιβάτης να επιστρέψει στον σταθμό αφετηρίας με την πρώτη κατάλληλη αμαξοστοιχία, χωρίς να πληρώσει εισιτήριο. Επιπλέον μπορεί να ζητήσει πίσω και το αντίτιμο του εισιτηρίου που έχει καταβάλλει.
Πηγή Διαβάστε περισσότερα...
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Eπιτάχυνση του υπολογιστή μέσω της τεχνολογίας ReadyBoost
Χρειάζεστε έναν απλό τρόπο επιτάχυνσης του υπολογιστή σας;
Απλά συνδέστε μια μονάδα flash USB ή μια κάρτα και επιτρέψτε στο ReadyBoost να τη χρησιμοποιήσει. Το ReadyBoost είναι σχεδιασμένο να παρέχει βοήθεια όταν η μνήμη του υπολογιστή σας εξαντλείται. Η περιορισμένη μνήμη μπορεί να καθυστερεί τη λειτουργία του υπολογιστή σας, καθώς τα Windows, που χρειάζονται ένα σημείο για να αποθηκεύουν δεδομένα, στρέφονται στο σκληρό δίσκο. Η μνήμη flash παρέχει μια ταχύτερη εναλλακτική.
Το ReadyBoost λειτουργεί με τις περισσότερες συσκευές αποθήκευσης flash. Στα Windows 7 μπορεί να διαχειριστεί περισσότερη μνήμη flash και ακόμα περισσότερες συσκευές —έως οκτώ, για έως και 256 GB πρόσθετης μνήμης.
Όταν συνδέσετε στον υπολογιστή σας μια συσκευή αποθήκευσης συμβατή με το ReadyBoost, το παράθυρο διαλόγου "Αυτόματη εκτέλεση" σας δίνει την επιλογή να επιταχύνετε τον υπολογιστή χρησιμοποιώντας το ReadyBoost. Εάν κάνετε αυτήν την επιλογή, μπορείτε να επιλέξετε την ποσότητα της μνήμης στη συσκευή που θα χρησιμοποιηθεί για αυτόν το σκοπό.
Όταν ρυθμίζετε μια συσκευή για εργασία με το ReadyBoost, τα Windows παρουσιάζουν τον προτεινόμενο χώρο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για βέλτιστη απόδοση. Για αποτελεσματική επιτάχυνση του υπολογιστή σας από το ReadyBoost, η μονάδα flash ή η κάρτα μνήμης πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον 1 GB ελεύθερου χώρου. Αν η συσκευή δεν έχει αρκετό διαθέσιμο χώρο για το ReadyBoost, θα δείτε ένα μήνυμα για να ελευθερώσετε χώρο στη συσκευή αν θέλετε να τη χρησιμοποιήσετε για την επιτάχυνση του συστήματος.
Για ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση του ReadyBoost:
* Συνδέσετε μια μονάδα flash ή μια κάρτα μνήμης flash στον υπολογιστή σας.
* Στο παράθυρο διαλόγου Αυτόματη αναπαραγωγή, στην περιοχή Γενικές επιλογές, κάντε κλικ στην επιλογή Επιτάχυνση του συστήματός μου.
* Στο παράθυρο διαλόγου Ιδιότητες, κάντε κλικ στην καρτέλα ReadyBoost και έπειτα κάντε ένα από τα παρακάτω:
* Για να απενεργοποιήσετε το ReadyBoost, κάντε κλικ στην επιλογή Να μην χρησιμοποιηθεί αυτή η συσκευή.
* Για να χρησιμοποιήσετε το μέγιστο διαθέσιμο χώρο στη μονάδα flash ή στην κάρτα μνήμης για το ReadyBoost, κάντε κλικ στην επιλογή Αποκλειστική χρήση αυτής της συσκευής από το ReadyBoost. Τα Windows θα αφήσουν όποια αρχεία έχετε αποθηκεύσει ήδη στη συσκευή, αλλά θα χρησιμοποιήσουν τα υπόλοιπα για να ενισχύσουν την ταχύτητα του συστήματός σας.
* Για να χρησιμοποιήσετε λιγότερο από το διαθέσιμο μέγιστο χώρο στη συσκευή για το ReadyBoost, κάντε κλικ στην επιλογή Χρήση αυτής της συσκευής και μετακινήστε το ρυθμιστικό για να επιλέξετε την ποσότητα του διαθέσιμου χώρου στη συσκευή που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.
* Κάντε κλικ στο OK
Για να επιταχύνει αποτελεσματικά το ReadyBoost τον υπολογιστή σας, η μονάδα flash ή η κάρτα μνήμης πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον ένα 1 GB ελεύθερου χώρου. Εάν η μονάδα δίσκου ή η κάρτα δεν διαθέτει αρκετό ελεύθερο χώρο για το ReadyBoost, θα εμφανιστεί ένα μήνυμα το οποίο σας ενημερώνει ότι πρέπει να ελευθερώσετε χώρο. Για καλύτερα αποτελέσματα, χρησιμοποιήστε μια μονάδα flash ή μια κάρτα μνήμης flash με διαθέσιμο χώρο τουλάχιστον διπλάσιο της μνήμης (RAM) στον υπολογιστή σας.
Εάν ο υπολογιστής διαθέτει σκληρό δίσκο, ο οποίος χρησιμοποιεί τεχνολογία μονάδας αποθήκευσης σταθερής εγκατάστασης (SSD), μπορεί να μην εμφανιστεί επιλογή για επιτάχυνση του υπολογιστή με το ReadyBoost όταν συνδέσετε μια μονάδα flash USB ή μια κάρτα μνήμης flash. Αντίθετα, μπορεί να λάβετε το μήνυμα "Το ReadyBoost δεν είναι ενεργοποιημένο σε αυτόν τον υπολογιστή, επειδή ο δίσκος συστήματος είναι αρκετά γρήγορος σε βαθμό που δεν θα υπάρξει επιπλέον βελτίωση με τη χρήση ReadyBoost". Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ορισμένες μονάδες SSD είναι τόσο γρήγορες που μάλλον δεν πρόκειται να επωφεληθούν από το ReadyBoost
Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011
Συμβουλές για την προστασία του υπολογιστή από ιούς
Η προστασία του υπολογιστή σας από ιούς και άλλες απειλές δεν είναι δύσκολη διαδικασία, αλλά πρέπει να είστε επιμελείς. Ακολουθούν ορισμένες ενέργειες που πρέπει να εκτελέσετε:
Εγκαταστήστε ένα πρόγραμμα προστασίας από ιούς. Η εγκατάσταση ενός προγράμματος προστασίας από ιούς και η διαρκής ενημέρωσή του μπορούν να συμβάλλουν στην άμυνα του υπολογιστή σας απέναντι σε ιούς. Τα προγράμματα προστασίας από ιούς πραγματοποιούν σάρωση του υπολογιστή για ιούς που προσπαθούν να διεισδύσουν σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο λειτουργικό σύστημα ή σε αρχεία. Καθημερινά εμφανίζονται νέοι ιοί, επομένως ρυθμίστε το λογισμικό προστασίας από ιούς για αυτόματη εγκατάσταση ενημερώσεων.
Μην ανοίγετε συνημμένα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, εάν δεν περιμένατε να τα λάβετε. Πολλοί ιοί επισυνάπτονται σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μεταδίδονται αμέσως μόλις ανοίξετε το συνημμένο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Η καλύτερη λύση είναι να μην ανοίγετε κανένα συνημμένο, εκτός εάν πρόκειται για κάτι που περιμένατε να λάβετε.
Διατηρήστε τον υπολογιστή σας ενημερωμένο. Η Microsoft εκδίδει ενημερώσεις ασφαλείας που συμβάλλουν στην προστασία του υπολογιστή σας. Βεβαιωθείτε ότι τα Windows λαμβάνουν τις ενημερώσεις αυτές ενεργοποιώντας την αυτόματη ενημέρωση των Windows.
Χρήση τείχους προστασίας (firewall). Το Τείχος προστασίας των Windows (ή οποιοδήποτε άλλο τείχος προστασίας) μπορεί να σας ειδοποιεί για ύποπτη δραστηριότητα, εάν ένας ιός ή ιός τύπου worm επιχειρήσει να συνδεθεί στον υπολογιστή σας. Επίσης, μπορεί να εμποδίζει ιούς, ιούς τύπου worm και εισβολείς από το να κάνουν λήψη πιθανώς επιβλαβών προγραμμάτων στον υπολογιστή σας.
Χρησιμοποιήστε τις ρυθμίσεις προστασίας προσωπικών δεδομένων του προγράμματος περιήγησης. Η επίγνωση του τρόπου με τον οποίο οι τοποθεσίες Web ενδέχεται να χρησιμοποιούν εμπιστευτικές πληροφορίες σας είναι σημαντικός παράγοντας για την αποφυγή απατών και κλοπής ταυτότητας. Εάν χρησιμοποιείτε τον Internet Explorer, μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις προστασίας προσωπικών δεδομένων ή να επαναφέρετε τις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις ανά πάσα στιγμή.
Χρησιμοποιήστε αποκλεισμό αναδυόμενων παραθύρων στο πρόγραμμα περιήγησης. Τα αναδυόμενα παράθυρα είναι μικρά παράθυρα προγραμμάτων οδήγησης που εμφανίζονται μπροστά από την τοποθεσία Web που προβάλλεται. Παρόλο που τα περισσότερα δημιουργούνται από διαφημιστές, ενδέχεται επίσης να περιέχουν κακόβουλο ή μη ασφαλή κώδικα. Ο αποκλεισμός αναδυόμενων παραθύρων μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση ορισμένων ή όλων αυτών των παραθύρων.
Ενεργοποιήστε τον Έλεγχο λογαριασμού χρήστη (UAC). Όταν πρόκειται να γίνουν αλλαγές στον υπολογιστή σας που απαιτούν άδεια επιπέδου διαχειριστή, ο Έλεγχος λογαριασμού χρήστη σάς ειδοποιεί και σας δίνει τη δυνατότητα να εγκρίνετε την αλλαγή. Ο Έλεγχος λογαριασμού χρήστη συμβάλλει στην αποτροπή ανεπιθύμητων αλλαγών από ιούς. Διαβάστε περισσότερα...
Οδηγίες για σύνταξη και αποστολή βιογραφικού
Η δύσκολη περίοδος που διανύουμε είναι ένας παραπάνω λόγος για να θέλουμε το βιογραφικό μας να ξεχωρίσει στα μάτια του πιθανού εργοδότη μας και να του προκαλέσει το ενδιαφέρον, ώστε να μας καλέσει για μια συνέντευξη. Το να ψάχνουμε δουλειά, δεν είναι εύκολη υπόθεση και ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Το βιογραφικό μας και ο τρόπος πρώτης προσέγγισης είναι βασικά στοιχεία που θα καθορίσουν την πορεία. Γι’ αυτό λοιπόν, ας δούμε μερικά σημεία στα οποία πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή. Η διαφορά βρίσκεται στη λεπτομέρεια κι αυτό πρέπει να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας.
Πού στέλνουμε το βιογραφικό μας.
Ξεκινάμε από το που στέλνουμε το βιογραφικό μας, γιατί αυτό είναι από τα βασικότερα που μαρτυρούν την κριτική μας ικανότητα. Αν δεν μπορούμε να κρίνουμε που πρέπει να στείλουμε ένα βιογραφικό, πως περιμένουμε να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη σε έναν εργοδότη; Δεν μπορεί να έχουμε για παράδειγμα σπουδές νηπιαγωγού, να έχουμε εργαστεί ως γραμματέας και ως baby sitter, να μην έχουμε σχέση με τα λογιστικά και να στέλνουμε το βιογραφικό μας για μια θέση βοηθού λογιστή. Δεν θα μας πάρουν στα σοβαρά, ακόμη και αν μελλοντικά έχουν ανάγκη για την κάλυψη μιας θέσης στη γραμματεία!
Αν αποφασίσουμε ότι η θέση που περιμένει να καλυφθεί, μας ταιριάζει και ταιριάζει και το προφίλ μας στη θέση, πριν αποφασίσουμε αν θα στείλουμε το βιογραφικό μας κάνουμε μια σύντομη έρευνα για την εταιρεία. Επισκεπτόμαστε το εταιρικό της site, ρωτάμε κάποιο γνωστό μας, που εργάζεται στον ίδιο χώρο και συλλέγουμε πληροφορίες που θα μας χρειαστούν τόσο για τη διαμόρφωση του βιογραφικού μας, όσο και για την προετοιμασία μας για μια πιθανή συνέντευξη.
Διευκρινήσεις για τη σωστή σύνταξη ενός βιογραφικού
Στο βιογραφικό πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, να μην υπερβάλλουμε σε όσα γράφουμε, ούτε όμως και να υποτιμούμε τις γνώσεις μας ή την πείρα μας. Αν γράψουμε ότι γνωρίζουμε άριστα word και αποσκοπούμε στη θέση της γραμματέως, θα πρέπει όταν μας ζητήσουν ένα mail merge να ξέρουμε πως θα το κάνουμε. Αν δεν το γνωρίζουμε, θα πρέπει στο βιογραφικό μας να αναφέρουμε ότι το επίπεδό μας στη χρήση του word είναι μέτριο. Αν είμαστε ειλικρινείς και σαφείς θα εκτιμηθεί, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα απογοητεύσουμε και θα χάσουμε πόντους όταν έρθει η ώρα να αποδείξουμε το βαθμό που γνωρίζουμε κάτι.
Καθετί που γράφουμε πρέπει να μπορούμε και να το υποστηρίξουμε, ακόμη και αν πρόκειται για κάποιο από τα ενδιαφέροντά μας. Αν για παράδειγμα στα ενδιαφέροντά μας γράψουμε ότι αγαπάμε το διάβασμα, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να απαντήσουμε ποιος είναι ο αγαπημένος μας ξένος συγγραφέας, ή ποιο βιβλίο διαβάζουμε αυτή την περίοδο.
Το βιογραφικό πρέπει να ξεκινά με την αναφορά των προσωπικών στοιχείων (όνομα, ημερομηνία γέννησης, οικογενειακή κατάσταση κλπ) και των πλήρη στοιχείων κατοικίας και επικοινωνίας. Βιογραφικό με στοιχεία επικοινωνίας ένα κινητό τηλέφωνο ή ένα mail από το yahoo, μάλλον δεν θα έχει μεγάλη τύχη. Ενας πιθανός εργοδότης θα ήθελε εκ των προτέρων να γνωρίζει ότι μένετε στην άλλη άκρη της πόλης, σε μια γειτονική ή ακόμη και ότι χρειάζεστε καράβι για να φτάσετε στη δουλειά σας, αφού μένετε στη Σαλαμίνα και το γραφείο είναι στη Βουλιαγμένης.
Ένα βιογραφικό σημείωμα δεν πρέπει να έχει ορθογραφικά λάθη. Χρησιμοποιήστε τον αυτόματο ορθρογράφο, αν υστερείτε στην ορθογραφία. Προσέξτε όμως τις λέξεις, που μπορεί ορθογραφικά να είναι σωστές, αλλά συντακτικά είναι λάθος, όπως “εσείς διανέμετε” ή “αυτό διανέμεται”. Μάλλον γνωρίζετε καλά Word και όχι World!
Εφόσον έχετε προϋπηρεσία και στο βιογραφικό σας θα συμπεριλάβετε την προηγούμενη επαγγελματική εμπειρία, θα πρέπει να ξεκινήσετε με αυτή, πριν αναφέρετε ό, τι έχει σχέση με σπουδές ή άλλες δραστηριότητες.
Την επαγγελματική εμπειρία θα την περιγράψετε ξεκινώντας από την πιο πρόσφατη εργασία σας, τονίζοντας τις εργασίες που είχαν σχέση με το αντικείμενο για το οποίο στέλνετε το βιογραφικό και διευκρινίζοντας τη σχέση εργασίας (εξωτερικός συνεργάτης, μισθωτός κλπ) και το είδος απασχόλησης (πλήρης, ημιαπασχόληση). Αν για παράδειγμα αναζητάτε εργασία ως λογιστής, θα πρέπει να είστε λεπτομερείς στην εμπειρία σας σε αυτόν τον τομέα και να μην αναλύσετε σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία σας ως πωλήτρια – πωλητής στο κατάστημα ρούχων που βρεθήκατε πριν ένα χρόνο.
Ένα βιογραφικό πρέπει να έχει σαφείς και διακριτές ημερομηνίες, είτε πρόκειται για περιόδους σπουδών, είτε για περιόδους εργασίας και να προσδιορίζεται όποιο διάστημα αναφέρεται σε περισσότερες από μια δραστηριότητες.
Οταν αναφέρονται προηγούμενοι εργοδότες, θα πρέπει να είστε αναλυτικοί. Δεν είναι υποχρεωμένος ο άνθρωπος που διαβάζει το βιογραφικό σας να γνωρίζει την G-H Ltd. Γι’ αυτό θα πρέπει εκτός από την επωνυμία, να γράφετε τη διεύθυνση, το τηλέφωνο και τη δραστηριότητα της εταιρείας (για παράδειγμα: διαφημιστική εταιρεία). Στη συνέχεια θα πρέπει να αναφέρετε τη θέση που κατείχατε στην εταιρεία και αν είναι σχετική με το αντικείμενο της εργασίας που ψάχνετε, θα πρέπει να περιγράψετε τα βασικά καθήκοντά σας κατά τη διάρκεια εργασίας σας στη συγκεκριμένη θέση.
“Συστατικές επιστολές διαθέσιμες εφόσον ζητηθούν”. Είναι μια φράση με την οποία τελειώνουν πολλά βιογραφικά σημειώματα. Αν θέλετε και το δικό σας βιογραφικό να τελειώνει κάπως έτσι, θα πρέπει και να έχετε στα χέρια σας συστατικές επιστολές, αλλά και να μπορείτε να προσκομήσετε συστατική επιστολή από την τελευταία σας εργασία, που είναι πολύ πιθανό να σας ζητηθεί!
Στο βιογραφικό μας δεν πρέπει να γράφουμε τον επιθυμητό μισθό. Αυτό το γράφω, έτσι απλά, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Είναι απλά απαράδεκτο. Μάλιστα, σε συνδυασμό με τη συνέντευξη που μπορεί να ακολουθήσει, θα ήθελα να προσθέσω ότι όταν μας ρωτούν για τον μισθό που λαμβάναμε στην προηγούμενη εργασία μας θα πρέπει το ποσό που θα πούμε, να μπορούμε και να το αποδείξουμε.
Κινούμαστε ανάλογα με το αντικείμενο εργασίας
Αν για παράδειγμα αποστέλλετε βιογραφικό για τη θέση γραμματειακής υποστήριξης, θα πρέπει στο βιογραφικό σας να δώσετε βάρος στα εργαλεία που γνωρίζετε και θα σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε στις απαιτήσεις αυτής της θέσης. Θα πρέπει να γράψετε για παράδειγμα ότι χειρίζεστε άψογα τις εφαρμογές του πακέτου office και να τις αναφέρετε αναλυτικά. Αν όμως η θέση αφορά τον προγραμματισμό, τι νόημα έχει να αναφέρετε αναλυτικά τις εφαρμογές office που γνωρίζετε; Σε αυτή την περίπτωση έχει σημασία να αναφέρετε αναλυτικά τα εξειδικευμένα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τον προγραμματισμό, όπως τις γλώσσες προγραμματισμού που γνωρίζετε.
Αν αποστέλλετε βιογραφικό για μια θέση που έχει σχέση με την καλλιτεχνία, με την ευρύτερη έννοιά της, θα πρέπει το βιογραφικό σας να είναι καλαίσθητο και να αποπνέει την αύρα ενός ανθρώπου με καλλιτεχνική φλέβα. Ψάχνετε για παράδειγμα δουλειά ως web designer. Ε τότε το βιογραφικό σας δεν μπορεί να είναι όπως δεκάδες άλλα που φθάνουν καθημερινά σε έναν εργοδότη και παραπέμπουν σε κάποια από τις κλασικές φόρμες που κυκλοφορούν!
Αν στοχεύετε στη θέση ενός πωλητή, είναι σημαντικό να αναφέρετε ότι διαθέτετε άδεια οδήγησης, πόσα χρόνια την κατέχετε, αν είστε εξοικειωμένος με τις μετακινήσεις ή αν έχετε παρακολουθήσει κάποιο ανάλογο σεμινάριο.
Αν το αντικείμενο απαιτεί επίδειξη παλαιότερης δουλειάς μας, τότε πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβουμε δείγματα αυτής. Θα πρέπει στο βιογραφικό μας ή σε μια συνοδευτική επιστολή να αναφέρουμε πως υπάρχουν διαθέσιμα δείγματα δουλειάς και να υποδεικνύουμε τον τρόπο που ο ενδιαφερόμενος μπορεί να τα δει. Μπορούμε να δίνουμε ένα link για παράδειγμα με το protfolio μας. Θα μπορούσαν να είναι άρθρα που έχουμε γράψει αν πρόκειται για δημοσιογράφο ή κειμενογράφο, website που έχουμε σχεδιάσει αν πρόκειται για designer, εφαρμογές που έχουμε υλοποιήσει αν πρόκειται για προγραμματιστή, εκδηλώσεις για τις οποίες είχαμε αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις ή την οργάνωση αν πρόκειται για μια ανάλογη θέση κλπ
Επιπλέον σημεία που θα κάνουν το βιογραφικό σας να ξεχωρίσει
Ένα βιογραφικό κερδίζει πόντους αν συμπεριλάβετε μια πρόσφατη φωτογραφία σας, κατάλληλη για επαγγελματική χρήση. Με άλλα λόγια μην προτιμήσετε εκείνη τη φωτογραφία από τις καλοκαιρινές διακοπές που είστε μπροστά από τους ανεμόμυλους της Μυκόνου!
Ένα βιογραφικό ξεχωρίζει επίσης από την δομή του. Γι’ αυτό χωρίστε το σε ενότητες και χρησιμοποιήστε τίτλους και υπότιτλους.
Επιλέξτε να ονομάσετε το αρχείο με τρόπο που θα παραπέμπει απ’ ευθείας σε εσάς. Χρησιμοποιήστε μόνο λατινικούς χαρακτήρες και συμπεριλάβετε στο όνομα του αρχείου το ονοματεπώνυμό σας. Τι νόημα έχει να στείλετε κι εσείς ένα βιογραφικό με όνομα αρχείου cv, όπως δεκάδες άλλοι; Επίσης, φροντίστε να το στείλετε σε μορφή που δεν είναι επεξεργάσιμη κι όχι ως ένα απλό .doc
Δώστε σημασία στο “θέμα” που θα συμπληρώσετε κατά την αποστολή του e-mail, εφόσον στείλετε με αυτόν τον τρόπο το βιογραφικό. Πρέπει να είστε συγκεκριμένοι, ώστε με κατάλληλη αναζήτηση ο παραλήπτης να μπορεί εύκολα να βρει το μήνυμά σας, ακόμη και μετά από καιρό.
Σημειώστε, οπωσδήποτε τον κωδικό της θέσης για την οποία ενδιαφέρεστε. Για να έχει οριστεί κωδικός για τη θέση από τον εργοδότη, θα έχει τους λόγους του, οπότε μην “πάτε κόντρα” την τακτική του και μην αδιαφορείτε για τις οδηγίες του, πριν ακόμη τον γνωρίσετε. Επιπλέον, ούτε εσείς θα θέλετε το βιογραφικό σας, που το στείλατε για τη θέση του υπεύθυνου πωλήσεων, να αρχειοθετηθεί για τη θέση του back officer, μόνο και μόνο γιατί δεν αναγράψατε τον κωδικό.
Αν το βιογραφικό σας ξεκινά με μια σύντομη περιεκτική επιστολή, θα δώσει περισσότερα στοιχεία για εσάς στον άνθρωπο που το διαβάζει κι εσείς θα έχετε την ευκαιρία να εξηγήσετε γιατί ενδιαφέρεστε για τη συγκεκριμένη θέση, αλλά και τους λόγους που θεωρείτε ότι είστε μια κατάλληλη επιλογή για την κάλυψή της.
Αν στείλετε το βιογραφικό σας με e-mail φροντίστε να γράψετε λίγα λόγια στο body του μηνύματος, ειδικά αν πρέπει να διευκρινήσετε κάτι. Εκεί μπορείτε για παράδειγμα να αναφέρετε ότι θα ήσασταν ευγνώμων αν επικοινωνούσαν μαζί σας μέσω e-mail – παρόλο που στο βιογραφικό σας θα πρέπει να έχετε συμπεριλάβει και τα τηλέφωνά σας.
Εκείνο που πιστεύω και δεν μπορεί κάποιος εύκολα να μου αλλάξει γνώμη, είναι ότι όταν κάποιος θέλει να δουλέψει, βρίσκει δουλειά. Μπορεί να μην είναι 100% της αρεσκείας του, η δουλειά που θα βρει στην αρχή ή σε κάποια δύσκολη περίοδο, αλλά καμιά επαγγελματική εμπειρία δεν είναι άχρηστη. Από κάθε μας δουλειά συλλέγουμε εμπειρίες και μαθαίνουμε πράγματα. Δουλειά λοιπόν, όποιος θέλει βρίσκει. Ενα όμως είναι βέβαιο. Η δουλειά δεν θα έρθει ουρανοκατέβατη. Πρέπει να βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας και το πρώτο βήμα είναι η σωστή σύνταξη και η ορθή αποστολή του βιογραφικού μας!
Πηγή Διαβάστε περισσότερα...
Επιλεκτική Χρεοκοπία: Πως επηρεάζονται οι καταθέσεις
Ο όρος επιλεκτική χρεοκοπία (selective default) εισέβαλε δυναμικά στη ζωή μας. Πρόκειται για έναν τεχνικό όρο με διάφορα σκοτεινά σημεία, ο οποίος δημιουργεί μία σειρά ερωτημάτων και επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες κατά περίπτωση. Τραπεζικά στελέχη και χρηματοοικονομικοί παράγοντες επιχειρούν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο.
1. Πώς ορίζεται η επιλεκτική χρεοκοπία;
Ο τεχνικός όρος της επιλεκτικής χρεοκοπίας σημαίνει ότι μια χώρα δεν εξυπηρετεί συγκεκριμένες υποχρεώσεις προς τους δανειστές της, συνεχίζει όμως να αποπληρώνει κανονικά το υπόλοιπο χρέος της. Δηλαδή, στην περίπτωση της Ελλάδας, επιλεκτική χρεοκοπία προκύπτει αν η Ελλάδα επιλέξει να μην εξυπηρετήσει τα ομόλογα που λήγουν π.χ. το 2013, αλλά η χώρα συνεχίζει να πληρώνει κανονικά τις υπόλοιπες εκδόσεις της. Η επιλεκτική χρεοκοπία (ή selective default κατά τη διεθνή ορολογία) είναι μία από τις βαθμίδες πιστοληπτικής διαβάθμισης των οίκων αξιολόγησης, υψηλότερη από αυτή της χρεοκοπίας (default).
2. Ποιος αποφασίζει αν έχουμε περιέλθει σε επιλεκτική χρεοκοπία;
Τη βαθμολόγηση μιας χώρας σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας πραγματοποιούν οι οίκοι αξιολόγησης, αφού λάβουν υπόψη την αδυναμία της ή την απροθυμία της να αποπληρώσει συγκεκριμένες υποχρεώσεις. Εντούτοις, αν η εξέλιξη αυτή θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός (credit event) το αποφασίζει η Διεθνής Ενωση Ανταλλάξιμων Οικονομικών Προϊόντων και Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association, ISDA). Μόνο ύστερα από δική της απόφαση γίνεται αποδεκτό ότι έχει προκύψει κάποιο πιστωτικό γεγονός, προκαλώντας την ενεργοποίηση και πληρωμή των συμβολαίων ασφάλισης κινδύνου (των γνωστών CDS). Δηλαδή, μπορεί οι οίκοι αξιολόγησης να υποβαθμίσουν την Ελλάδα σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, αν όμως η ISDA αποφασίσει ότι δεν αποτελεί πιστωτικό γεγονός δεν ενεργοποιούνται τα CDS. Αξίζει να σημειωθεί ότι το διοικητικό συμβούλιο της ISDA απαρτίζουν εκπρόσωποι των μεγαλύτερων τραπεζών του πλανήτη.
3. Πόσο διαρκεί η επιλεκτική χρεοκοπία;
Το καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας συνήθως είναι βραχυπρόθεσμο, μέχρι δηλαδή ο εκδότης των ομολόγων να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του έναντι των πιστωτών, συνήθως με επιμήκυνση ή «κούρεμα» του χρέους. Σε αυτή την περίπτωση, η επιλεκτική χρεοκοπία διαρκεί από κάποιες ώρες μέχρι λίγες ημέρες και στη συνέχεια οι επενδυτικοί οίκοι αναβαθμίζουν τον εκδότη των ομολόγων στην προηγούμενη βαθμολόγηση ή και σε καλύτερη. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της Ουρουγουάης, η επιλεκτική χρεοκοπία διήρκεσε μόλις 17 ημέρες . Αν όμως δεν βρεθεί λύση και η Ελλάδα αθετήσει τις υποχρεώσεις της για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε η χώρα θα βρεθεί για ολόκληρη τη διετία σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας.
4. Επηρεάζονται οι καταθέσεις μου;
Οχι, η επιλεκτική χρεοκοπία δεν έχει αντίκτυπο στις καταθέσεις των ιδιωτών. Σε αντίθεση με την πλήρη χρεοκοπία, το Δημόσιο συνεχίζει να καλύπτει τις υποχρεώσεις τους και οι τράπεζες διατηρούν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Κατά συνέπεια, οι καταθέτες δεν κινδυνεύουν.
5. Πώς επηρεάζονται οι τράπεζες;
Το άμεσο αποτέλεσμα μιας επιλεκτικής χρεοκοπίας για τις τράπεζες αφορά τη ρευστότητα που λαμβάνουν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτή τη στιγμή, με βάση το τρέχον καθεστώς η ΕΚΤ δεν μπορεί να δεχθεί ως εγγύηση ομόλογα μιας χώρας που έχει βαθμολογηθεί σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας. Αυτό σημαίνει ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο, καταπίπτει μέρος των εγγυήσεων που έχουν δώσει οι τράπεζες στην ΕΚΤ με τη μορφή ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Στην περίπτωση αυτή, η ΕΚΤ αναμένεται να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό Παροχής Εκτακτης Ρευστότητας (Emergency Liquidity Assistance - ELA) για τη στήριξη των ισολογισμών τους, προκειμένου να μη προκληθεί συστημικό πρόβλημα. Παράλληλα, ο επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν-Κλον Τρισέ έχει ξεκαθαρίσει ότι η Τράπεζα θα συνεχίσει να παρέχει ρευστότητα στις χώρες του ευρώ, ακόμη και αν υποβαθμιστούν περαιτέρω.
6. Τι θα συμβεί στους κατόχους των ελληνικών ομολόγων;
Με την επιλεκτική χρεοκοπία, θα επηρεαστούν οι κάτοχοι των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου . Σε αυτή την περίπτωση, είτε θα πάρουν μικρότερο ποσοστό της ονομαστικής αξίας τους (σε περίπτωση «κουρέματος») είτε θα επιμηκυνθεί η διάρκειά τους είτε και τα δύο. Ανάλογα με την τελική ρύθμιση επηρεάζονται οι κάτοχοι είτε του συνόλου των ομολόγων είτε κάποιων συγκεκριμένων κατηγοριών.
Πηγή Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 12 Ιουλίου 2011
Τι είναι τα περίφημα CDS
Με αφορμή την ελληνική κρίση, τα credit default swaps (CDS - σύμβαση ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης) βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων παγκοσμίως για την επιβολή αυστηρότερων κανόνων και εποπτικού πλαισίου στις χρηματοοικονομικές αγορές. Οι απόψεις διίστανται αν πρέπει να καταργηθούν ή να θεσπιστούν αυστηρότεροι κανόνες εποπτείας της συγκεκριμένης αγοράς.
1. Τι είναι τα CDS
Πρόκειται για συμβόλαια παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Αρχισαν να χρησιμοποιούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και αποτελούν «ασφάλιστρα» έναντι ομολόγων που εκδίδουν είτε κράτη είτε επιχειρήσεις, τα οποία οι επενδυτές αγοράζουν για να καλυφθούν από τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους ή της επιχείρησης. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ως το 2007 η εν λόγω αγορά διογκώθηκε και η αξία των συναλλαγών (αγορές και πωλήσεις τέτοιων προϊόντων) υπολογίζεται στα 50 τρισ. δολάρια. Η εν λόγω αγορά λειτουργεί χωρίς καμία εποπτεία και με ελάχιστη διαφάνεια. Σε περίπτωση που υπάρχει η υπόνοια ή η εκτίμηση ότι ο εκδότης του ομολόγου θα δυσκολευτεί να το αποπληρώσει, τότε η τιμή του αντίστοιχου ασφαλίστρου (CDS) ανεβαίνει.
2. Ποιος μπορεί να αγοράσει συμβόλαια CDS
Τα συμβόλαια CDS μπορούν να αγοραστούν από επενδυτές που κατέχουν κάποιο ομόλογο, αλλά μπορούν να αγοραστούν και από επενδυτές που δεν κατέχουν το ομόλογο. Οταν ο αγοραστής δεν κατέχει ομόλογο τότε το CDS ονομάζεται «naked» CDS, δηλαδή «γυμνό». Τα «naked» CDS έχουν βρεθεί στο επίκεντρο των επικρίσεων το τελευταίο διάστημα.
3. Γιατί;
Διότι όποιος αγοράζει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο χωρίς να κατέχει ομόλογο είναι σαν να ασφαλίζεται για να προστατευτεί από μια καταστροφή που δεν τον αφορά και από την οποία αν συμβεί θα κερδίσει. Δηλαδή είναι σαν να αγοράζει ασφαλιστήριο συμβόλαιο για να καλυφθεί από πιθανή καταστροφή που μπορεί να υποστεί το σπίτι του διπλανού του. Με τον τρόπο αυτό έχει κάθε συμφέρον να βάλει φωτιά στο σπίτι του διπλανού του για να εισπράξει την ασφάλεια. Κατ΄ αναλογία, όσοι έχουν αγοράσει CDS που ασφαλίζουν τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας έχουν κάθε λόγο να συντηρούν το σενάριο της χρεοκοπίας για να ανεβαίνει η τιμή των CDS που κατέχουν και να τα πουλήσουν με κέρδος.
4. Ποιοι τα αγοράζουν;
Τα αγοράζουν μακροπρόθεσμοι επενδυτές, π.χ. στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων θεσμικοί επενδυτές όπως αμοιβαία κεφάλαια, συνταξιοδοτικά ταμεία, κ.ά. που έχουν αγοράσει τίτλους του ελληνικού Δημοσίου και δεν θέλουν να τους πουλήσουν διότι τότε οι τιμές τους θα καταρρεύσουν και θα ζημιωθούν οι ίδιοι περισσότερο.
5. Πρέπει να απαγορευτούν τα CDS;
Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να απαγορευτούν τα «naked» CDS. Αλλοι πάλι ζητούν την επιβολή ενός αυστηρότερου καθεστώτος ελέγχου προκειμένου να μπορεί να υπάρχει εποπτεία.
6. Τι υποστηρίζουν οι υποστηρικτές των CDS;
Οι υπέρμαχοι της αγοράς CDS υποστηρίζουν ότι τα εν λόγω συμβόλαια δεν «κινούν» τις αγορές, απλώς ανακλούν τους φόβους των επενδυτών και τους βοηθούν να καλυφθούν έναντι μελλοντικών κινδύνων. Μάλιστα αρκετοί εξ αυτών επικαλούνται έκθεση της γερμανικής Επιτροπής Ελέγχου Κεφαλαιαγορών (ΒaFin), σύμφωνα με την οποία η επενδυτική δραστηριότητα στην αγορά CDS είχε «ελάχιστες επιπτώσεις» στην ελληνική κρίση.
Πηγή Διαβάστε περισσότερα...
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011
888,88
Οκτακόσια ογδόντα οκτώ ευρώ κι ογδόντα οκτώ λεπτά, είναι...το άθροισμα όλων τον νομισμάτων του ευρώ.
500+200+100+50+20+10+5+2+1+0,50+0,20+0,10+0,05+0,02+0,01= Σύνολο 888,88€
Τυχαίο; Διαβάστε περισσότερα...
Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011
Το χρονικό των χρεοκοπιών του ελληνικού κράτους και η κρίση σήμερα.
Διαθέστε 10 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας και διαβάστε το μέχρι το τέλος, είναι ενδιαφέρον..
Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας" που ούτε δάνεια ήταν, ούτε για την ανεξαρτησία της χώρας δόθηκαν και το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 που συνέταξαν οι μεγάλες δυνάμεις, ερήμην φυσικά των Ελλήνων, προσδιόριζε με το άρθρο 6 ότι οι μεγάλες δυνάμεις επειδή ακριβώς τους χρωστάνε οι Έλληνες μπορούν να μπαίνουν όποτε γουστάρουν στη χώρα και να κάνουν ότι γουστάρουν σ' αυτή τη χώρα.
Η δεύτερη χρεοκοπία έσκασε στα 1843. Εκεί έγινε και η εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη του 1843 που διεκδικήθηκε σύνταγμα. Επειδή όμως το ελληνικό κράτος αδυνατούσε να πληρώσει ή να έρθει σε διευθέτηση με τους χρηματιστές του, του επιβλήθηκε η πρώτη κατοχή (σε απελευθερωμένο ελληνικό κράτος) που είναι η κατοχή του 1853 όταν Άγγλοι και Γάλλοι αποβίβασαν 15.000 πεζοναύτες στο Πειραιά, ασκήσανε κατοχή επί μια σχεδόν 10ετία που ήταν από τις πιο αιματηρές κατοχές που έζησε ο τόπος και ο λόγος ήταν το δημοσιονομικό, η καταβολή του χρέους στους τοκογλύφους, στις μεγάλες δυνάμεις. Όποιος ξέρει από ιστορία γνωρίζει ότι είχαμε τη δική μας οκτωβριανή επανάσταση τον Οκτώβριο του 1862 όταν εξεγέρθηκε ο λαός, καθάρισε τα κόμματα της κατοχής, το αγγλικό και το γαλλικό, διέλυσε τα πάντα, έδιωξε τον Όθωνα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ενός νέου συντάγματος, μιας νέας συνταγματικής αρχής, που θεωρήθηκε ως η πλέον δημοκρατική της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Ο λαός πάντα δηλαδή έκανε το χρέος του.
Η 3η μεγάλη χρεοκοπία είναι η μόνη γνωστή (που αναφέρεται δηλαδή στα ιστορικά βιβλία), το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη στα 1893. Πήγε σε διαπραγμάτευση τότε η κυβέρνηση με τους ομολογιούχους, η κυβέρνηση Τρικούπη και ο Τρικούπης έλεγε, "παιδιά τι θέλετε να κάνουμε τώρα, να σας τα δώσουμε όλα άμα θέλετε, με εξαίρεση δυο πράγματα". "Δεν παραχωρούμε την εθνική κυριαρχία της χώρας, δεν παραχωρούμε το δημόσιο ταμείο". Φυσικά οι ομολογιούχοι δεν το δέχτηκαν αυτό και στήσανε, έχοντας σύμμαχο το παλάτι που κατείχε ελληνικά ομόλογα, τον περίφημο πόλεμο του 1897, που ήταν στημένος από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο και μόνο για να κερδηθεί ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στα 1898. Επειδή οι δανειστές της χώρας θέλανε να πληρώνονται σε χρυσάφι, πρωτομπήκε στην οικονομική φιλολογία της χώρας η ιδέα του σκληρού νομίσματος και μας έφτιαξαν τη χρυσή δραχμή. Οπότε ξεκινάει ένας νέο ς φαύλος κύκλος δανεισμού, απίστευτου δανεισμού γιατί η Ελλάδα έπρεπε να εξασφαλίσει το χρυσάφι, για να στηρίξει τη χρυσή δραχμή, άρα νέα δάνεια.
Υπό το καθεστώς του ΔΟΕ και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών που είχε και αυτή αναλάβει την εποπτεία της χώρας χρεοκοπούμε ξανά το 1932. Η χρεοκοπία του 32 είναι του Βενιζέλου, αλλά την επέβαλε ο Τσαλδάρης. Πάλι οι ίδιες ιστορίες, πάλι λιτότητες, κλείσανε τα 2/3 των σχολείων της εποχής εκείνης για να πληρώσουν τους δανειστές, απολύσανε πάνω από τα 2/3 των εκπαιδευτικών της χώρας, οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι της διοίκησης απολύθηκαν, απαγορεύτηκε με την χρήση του ιδιώνυμου η συνδικαλιστική δράση ειδικά στο δημόσιο τομέα, στη δημόσια διοίκηση.
Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε πως γινόταν ο δανεισμός της χώρας: στα 100 χρυσά φράγκα δανείου ο τόκος, το επιτόκιο, έτρεχε στα 100, οι δανειστές όμως κρατούσαν ένα ποσοστό του δανείου, περίπου 20 με 30%, ανάλογα, ως "εγγύηση καλής εκτέλεσης δανείου". Έτσι το δάνειο που εκταμίευε τελικά το κράτος έφτανε να είναι το 50% της αρχικής ονομαστικής αξίας.
Στην συνέχεια έφεραν τον βασιλιά, ο βασιλιάς φυσικά εκτέλεσε τις εντολές των Βρετανών και έφερε τη τεταρτο-αυγουστιανή δικτατορία του Μεταξά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μεταξάς ήταν να πάρει το αποθεματικό του ΙΚΑ, του νεοσύστατου τότε ΙΚΑ, μόλις 3 χρόνια είχε δημιουργηθεί, και ήταν κατάλληλα προικισμένο, πολύ σοβαρά προικισμένο, πολύ καλό, είχε μια πολύ καλή προοπτική. Πήρε επίσης ότι βρήκε στις τράπεζες συν τα αποθεματικά στο δημόσιο ταμείο και πλήρωσε τους Γάλλους και Βρετανούς χρηματιστές.
Μετά τον 2ο ΠΠ ήταν παλλαϊκό το αίτημα προς τους συμμάχους, που υποστήριξε και ο πρώτος πρόεδρος της Τραπέζης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση, ο Ξενοφών Ζολώτας: να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Αν μη τι άλλο, για τη προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων τουλάχιστον διαγράψτε τα χρέη τα προπολεμικά , έλεγαν.
Φυσικά όχι απλά δεν διαγράφτηκαν τα χρέη αλλά μετά από 15 χρόνια απανωτών πιέσεων και άνευ προηγουμένου εκβιασμών, φτάσαμε στο 1964 όπου έγινε η τελική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών. Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι' αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 64 συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά τη ψυχική οδύνη, το πρόβλημα ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια, Δηλαδή, 1964 και 45 = 2009.
Τι έκανε η χούντα στη συνέχεια; Έκανε τη πληρωμή των χρεών αυτών εξωλογιστική. Γι' αυτό εμφανίζεται ότι έχει μικρά ποσοστά χρέους η χούντα. Τα πλήρωνε κάτω από το τραπέζι. Και τα πλήρωσε με 2 βασικούς τρόπους. Οι ξένοι δανειστές μας και οι μεγάλες δυνάμεις που κρύβονταν από πίσω απαίτησαν 2 πράγματα. Πρώτον εκχώρηση ολόκληρου του Αιγαίου την οποία την προετοίμασε προσπαθώντας να επαναφέρει (αυτό που πάει να κάνει τώρα η κυβέρνηση) τον "θεσμό επιφανείας". Είχαν έτοιμες τις συμβάσεις, απλά έπεσε η ιστορία της μεταπολίτευσης και έχασαν αυτό το πράγμα. Και το δεύτερο, με την εκχώρηση της Κύπρου. Υπάρχουν χαρτιά στα αρχεία που δημοσιεύονται αυτή την εποχή όπου η παραχώρηση ή η εκχώρηση ή η τραγωδία της Κύπρου εμπεριείχε και ένα κομμάτι αποπληρωμής προπολεμικού χρέους της Ελλάδας. Δηλαδή σε αντάλλαγμα να μας χαρίσουν ένα κομμάτι του χρέους η χούντα άνοιξε την πόρτα στην τουρκική εισβολή και στο τι συνέβη μετά στην Κύπρο.
Μετά την μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις φορτώσανε το χρέος αυτό στις δημόσιες επιχειρήσεις. Υπάρχει έκθεση του 1985 που λέει ότι η ΔΕΗ, η τότε κρατική ΔΕΗ, για κάθε 1000 δραχμές που δανειζόταν είχε εσωτερική ανάγκη μόνο τη μια δραχμή. Όλο το υπόλοιπο ήταν απαιτήσεις εξωλογιστικές για πληρωμή χρεών. Την εποχή εκείνη αρχίζουν να δανείζονται ξανά οι κυβερνήσεις για τις δικές τους ανάγκες και ο δανεισμός είναι επαχθέστατος. Για παράδειγμα το 1977 συνάπτεται με όμιλο τραπεζών από τη Γαλλία δάνειο με την ελληνική κυβέρνηση όπου εκτός από τους τρομακτικά τοκογλυφικούς όρους που επιβάλλονται στην Ελλάδα, της επιβάλλονται και οι εξής όροι. Πρώτον. Το πόσες φρεγάτες θα αγοράσει από τη Γαλλία. Δεύτερον. Πόσο όγκο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων θα αγοράσει από τη Lacoste και από τις γαλλικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα φυσικά την καταστροφή της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας γιατί εισάγαμε αυτά που θα μπορούσαμε να παράγουμε οι ίδιοι με έναν αναπτυγμένο κλάδο της βιομηχανίας εκείνη την εποχή. Αργότερα έγιναν και άλλες τέτοιες δανειακές συμβάσεις, η μεγαλύτερη ήταν το 1987 η οποία ήταν με τον όμιλο της Mitsubishi Funds όπου ανάμεσα σε αυτά που μας ζητούσαν να αγοράσουμε, ήταν και τα περίφημα ιαπωνικά προγράμματα της τηλεόρασης, δηλαδή τότε άρχισε η εισβολή των Pokemοn, των Digimon και όλη αυτή την τερατολογία ας πούμε που γενιές επί γενιών ζούνε τα δικά μας παιδιά. Από εκεί και πέρα έχουμε την δημιουργία τεράστιων ελλειμμάτων λόγω της σχέσης μας κυρίως με την ΕΟΚ που τα εκτινάσσει μετά το 1984 αλλά και μιας πολιτικής κυριολεχτικά αθώωσης των υπευθύνων για τη λεηλασία αυτού του τόπου και την καταστροφή της βιομηχανίας μέσω κυρίως των προβληματικών. Μιλάμε για 340 περίπου ή 370 βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, την αφρόκρεμα της ελληνικής βιομηχανίας και της ελληνικής παραγωγής ευρύτερα. Το ποσό που χρωστάγανε, το πόσο δηλαδή είχαν φορτώσει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες αυτές τις μεγάλες βιομηχανίες και παραγωγικές επιχειρήσεις κατά μέσο όρο ήταν περίπου 12 φορές το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών και είχε μετατραπεί σ ε δανεικά και αγύριστα. Η κυβέρνηση λοιπόν παίρνει όλα τα χρέη αυτά στον προϋπολογισμό, αθωώνει τους παλιότερους ιδιοκτήτες και κρατάει επί μια 10ετία αυτές τις επιχειρήσεις είτε να υπολειτουργούν, είτε χωρίς να λειτουργούν καθόλου, δίνοντας απλά τον μισθό στους εργαζόμενους με αντάλλαγμα την ψήφο. Αυτό από μόνο του εκτίναξε το δημόσιο χρέος, γιατί αυτά με τι λεφτά θα γινόντουσαν; Μόνο με δάνεια. Το αποτέλεσμα είναι να εκτιναχθεί μέσα σε 4 χρόνια στο διπλάσιο το χρέος της χώρας.
Με την πρώτη κυβέρνηση ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ έχουμε την δεύτερη μεγάλη επιτυχία του κ. Μητσοτάκη. Στα 3 χρόνια που είχε την κυβέρνηση, έχει ρεκόρ, πραγματικά παγκόσμιο ρεκόρ, 4πλασιασμού του χρέους, κυριολεκτικά μέσα σε 3 χρόνια σε απόλυτα νούμερα, δηλαδή είναι να τρελαίνεσαι. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι και ο πρώτος που έκανε τι; Αντί να δανείζεται από το εσωτερικό όπως γινόταν τότε με δραχμικό χρέος από την εσωτερική αγορά, άρχισε να δανείζεται ως επί το πλείστον από τη ξένη αγορά, δηλαδή από τις ξένες αγορές σε σκληρό νόμισμα. Και όπως ήθελα να ξέρετε και θα σας πληροφορήσω, καμία ποτέ, καμία χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει από τον εσωτερικό της δανεισμό. Το τρανότερο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία με 220% χρέος, το μεγαλύτερο στον κόσμο, αλλά το 92% του χρέους αυτού είναι σε γιεν. Πάντα χρεοκοπείς από τον εξωτερικό δανεισμό. Από το δανεισμό δηλαδή που κάνεις από τις ξένες αγορές σε σκληρό συνάλλαγμα.
Παραμονές του ευρώ οι κυβερνήσεις Σημίτη μεθοδεύουν τη μετατροπή ολόκληρου του δημόσιου χρέους και κυρίως του εσωτερικού που μέχρι τότε ήταν περίπου το 80% του δημόσιου χρέους και ήταν δραχμικό, σε εξωτερικό χρέος εκφρασμένο σε σκληρό νόμισμα, το ευρώ. Και ξέρουμε ότι είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις το εσωτερικό χρέος γιατί τέλος πάντων κανένα κράτος δεν έχει χρεοκοπήσει από το εσωτερικό του χρέος, στο δικό του νόμισμα. Χρεοκοπείς πάντα από το εξωτερικό χρέος. Από εκεί και πέρα οι οικονομολόγοι ξέρανε ότι η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει. Είναι υπόθεση συγκυρίας το πότε θα σκάσει το κανόνι.
Το δεύτερο που έγινε είναι ότι η οικονομία βίωνε μια απίστευτη κατάσταση μακροχρόνιας κρίσης ρευστότητας όπως λέμε. Δηλαδή άρχισε να εξαφανίζεται το χρήμα από την αγορά. Αν δείτε τα στοιχεία το 2001, το 2002 μέχρι το 2004 που είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε κάθε χρόνο μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας ενώ το φυσιολογικό ήταν να αυξάνει η νομισματική κυκλοφορία ανάλογα με το ΑΕΠ. Με την αύξηση δηλαδή του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που παράγει η χώρα, ανάλογα αυξάνει και η νομισματική κυκλοφορία. Αντί γι' αυτό είχαμε μείωση. Τρομακτική ασφυξία. Γιατί; Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εκδίδει το νόμισμα δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να μας δώσει περισσότερο νόμισμα. Πως καλύφθηκε αυτό το έλλειμμα νομισματικής κυκλοφορίας; Εμπορικά πλεονάσματα δεν είχαμε, νόμισμα δεν είχαμε. Τι έμενε; Ο δανεισμός. Κάθε χρόνο, μέσα στη 10ετία, κατά μέσο όρο, το "οικονομικόν θαύμα" όπως το ονομάσανε, η "ισχυρή Ελλάς" αναπτυσσότανε κατά 4%, όντως το ποσοστό ήταν εξαιρετικά σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που ξεχάσανε να μας πουν δημόσια ότι για κάθε 4% άνοδο που είχαμε τότε ο δημόσιος δανεισμός αύξανε 18%. Δηλαδή δανειζόμασταν για να υπάρξει επέκταση του ΑΕΠ.
Παράλληλα είχαμε μια οικονομία της οποίας συνθλίφτηκε κυριολεκτικά η παραγωγική της βάση. Φτάσαμε, η αγροτική οικονομία, το υπογραμμίζω, στην Ελλάδα όχι στην Ολλανδία, ή στη Γερμανία ή στη Σουηδία. Στην Ελλάδα. Να έχει συμμετοχή στο ΑΕΠ 3%. Δηλαδή έχουμε λιγότερη συμμετοχή της αγροτικής μας οικονομίας στο ΑΕΠ από ότι έχει η Ολλανδία. Δηλαδή έλεος! Και συμμετοχή της βιομηχανίας και της παραγωγής ευρύτερα μόλις 13%. Όταν ο μέσος όρος παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 35%. Έχουμε μια οικονομία παρασιτικών υπηρεσιών. Μη παραγωγικών παρασιτικών υπηρεσιών. Που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο μέσα στα πλαίσια του ευρώ αλλά και νωρίτερα, μόνο που το ευρώ το επιτάχυνε πάρα πολύ. Αυτό εκτίναξε σε ιστορικό ρεκόρ το εξωτερικό μας έλλειμμα.
Την ίδια ώρα το μέσο νοικοκυριό βιώνει μια λιτότητα που ουσιαστικά διαρκεί πάνω από δυο 10ετίες. Ουσιαστικά από το 1984 είναι σε συστηματική λιτότητα το εργαζόμενο νοικοκυριό. Φτάσαμε στο μοναδικό, και αυτό πάλι ιστορικό ρεκόρ, την τελευταία 10ετία να έχουμε αρνητικά πρόσημα αποταμίευσης. Μόνο το 2009 χαθήκανε 28 δισ. αποταμιεύσεις από την ελληνική οικονομία. Και όπως γνωρίζετε, ότι καθεστώς και να έχει μια χώρα, όποιος και να κυβερνάει, αν δεν υπάρχουν αποταμιεύσεις στις τράπεζες και αν δεν υπάρχει αυξημένη ροπή προς αποταμίευση δηλαδή διαθέσιμο εισόδημα που μένει όταν πληρώνω τα βασικά μου και μπορώ να το βάλω να γίνει αποταμίευση, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σημείο, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού για μια ολόκληρη 10ετία να βρίσκεται κάτω, να υπολείπεται δηλαδή των βασικών καταναλωτικών δαπανών που πρέπει να κάνει η μέση ελληνική οικογένεια στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πουθενά αλλού, ακόμα και στις κατεστραμμένες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή με λίγα λόγια για πάνω από μια 10ετία το μέσο νοικοκυριό δεν έχει εισόδημα πραγματικό που να του ικανοποιεί τις βασικές του καταναλωτικές ανάγκες. Οπότε αναγκάζεται και πάει στο δανεισμό. Το αποτέλεσμα: το 2010, το 77% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος το χρωστάμε στις τράπεζες.
Φτάσαμε λοιπόν παραμονές του 2009 όπου είχαμε την διεθνή βόμβα, το κραχ του 2008. Πως συνέβη αυτό; Στην παγκόσμια αγορά είχαν συσσωρευτεί τεράστια δανείσιμα κεφάλαια. Τι εννοούμε δανείσιμο κεφάλαιο; Δανείσιμο κεφάλαιο εννοούμε εκείνο το κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί στη παραγωγή. Είναι αυτό που δημιουργείται με χρηματοπιστωτικά παιχνίδια έναντι μελλοντικών αποδόσεων. Το δανείσιμο κεφάλαιο για να φέρει κέρδος πρέπει να γίνει τοκοφόρο κεφάλαιο. Δηλαδή να βρει κάποιον οφειλέτη να το δανειστεί και να του πληρώνει τόκους. Ξέρετε πόσα είναι αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια υπολογισμένα με βάση τον Απρίλη του 2010; 1 .000 τρισεκατομμύρια δολάρια, δανείσιμα κεφάλαια. Περίπου 1600 θεσμικοί επενδυτές έχουν αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια στη παγκόσμια αγορά. Η μέση απόδοση αυτών των κεφαλαίων μέχρι πριν τη κρίση ήταν 6.22%. Η παγκόσμια οικονομία έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 57 τρισεκατομμύρια. Που σημαίνει ότι τα 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια προσδοκούν ετήσιο κέρδος 62 τρισεκατομμύρια δολάρια από μια οικονομία που παράγει στο σύνολο της 57 τρις. Εκεί μπλόκαρε η οικονομία και έσκασε η βόμβα το φθινόπωρο του 2008 και φυσικά άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες γιατί οι τράπεζες βασικά είναι οι θεσμικοί επενδυτές που παίζουν με αυτά τα λεφτά. Λοιπόν, όταν έσκασε το κραχ, η κυβέρνηση, η τότε κυβέρνηση μας έλεγε, θα θυμάστε φαντάζομαι, ότι υπήρχε μεν η παγκόσμια κρίση, αλλά εμείς δεν φοβόμαστε, ήμασταν «οχυρωμένοι στο ευρώ», ήμασταν «θωρακισμένοι γερά» κλπ
Το Γενάρη όμως του 2009 βγήκε να πουλήσει ομόλογα η ελληνική κυβέρνηση για να αντλήσει λεφτά όπως κάθε χρόνο για να τροφοδοτήσει τις τρομακτικές ανάγκες που έχει σαν κράτος. Και δεν αγόραζε κανένας. Και τότε υπήρξε ο γενικευμένος πανικός. Ξαφνικά ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός Οικονομικών ανακάλυψαν ξαφνικά την κρίση. Και αποδείχτηκε αυτό που γνωρίζαμε όλοι όσοι τουλάχιστον μελετούσαμε τα στοιχεία, ότι ο βασιλιάς είναι θεόγυμνος. Και αποδείχτηκε όχι μόνο αυτό αλλά και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα ανάταξης ή αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους. Γιατί στην τελευταία 10ετία, στη 10ετία του ευρώ, ο συνολικός δανεισμός του ελληνικού κράτους ήταν 490 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά ξέρετε τι πληρώσαμε; 450 δισεκατομμύρια πληρώσαμε εξυπηρέτηση χρέους. Δηλαδή μέσα σε μια 10ετία πληρώσαμε 1,5 φορά το χρέος που είχαμε στις 31/12/2009, (340 δις Χ 1,5 = περίπου 500) Και μένουν άλλα 40. Από αυτά τα 40 περίπου τα 18 με 20 είναι το συσσωρευμένο έλλειμμα 10ετίας του κρατικού προϋπολογισμού. Και τα υπόλοιπα 20 δεν ξέρουμε που πήγαν. Δεν ξέρουμε. Γιατί υπολογιστικά βγαίνει το νούμερο αλλά δεν υπάρχει αιτιολόγηση. Κάποιοι τα πήραν. Ποιοί τα πήραν; Το ψάχνου με!
Λοιπόν, τι έγινε τώρα; Όταν κινδύνευε η χώρα, και βρέθηκε πλέον, αποκαλύφθηκε, το καθεστώς χρεοκοπίας της, η ευρωζώνη κλονίστηκε διότι εάν προχώραγε η χώρα, όπως είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, η συνθήκη της Λισαβόνας της το επέτρεπε, να προχωρήσει σε μονομερή ρύθμιση των χρεών της εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσε κανείς να την σταματήσει. Και δεν θα μπορούσε να την σταματήσει για τον εξής απλούστατο λόγο. Όταν δανείζεις ιδιώτη ή επιχείρηση, νοικοκυριό ή επιχείρηση και δεν μπορεί να πληρώσει τι κάνεις; Τον βάζεις σε εκκαθάριση, του παίρνεις τα περιουσιακά και τελειώσαμε. Στο κράτος δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δανειστών κρατών από τον 19ο αιώνα. Τι γίνεται αν αποφασίσει το κράτος να μην πληρώσει; Δεν μπορείς να του κάνεις εκκαθάριση. Δεν μπορείς να του απαιτήσεις την περιουσία σαν δανειστής.
Γιατί; Γιατί έχει ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Έτσι λένε οι νομικοί. Και αυτό είναι στο διεθνές δίκαιο, στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου. Το ήξεραν αυτό στην ευρωζώνη, οπότε τι κάνανε; Καλέσανε τα πολιτικά κόμματα στην έδρα, στις Βρυξέλλες, τις ηγεσίες, της τότε κυβέρνησης και της μελλοντικής κυβέρνησης και τους είπαν "εδώ είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, προέχει το ευρώ". Και επειδή πίσω από την Ελλάδα έρχονταν και άλλοι, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, είπαν «πρέπει να φτιάξουμε έναν μηχανισμό άμεσα που να μην επιτρέπει στα κράτη και στους λαούς φυσικά να επιβάλλουν είτε διαγραφή, είτε ρυθμίσεις ή οτιδήποτε μονομερώς για να χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες». Και έτσι στήσανε την ιστορία στην Ελλάδα γιατί ξέρανε ότι έχουμε τόσο εθελόδουλο πολιτικό σύστημα που μπορούν να επιβάλλουν ότι γουστάρουν εδώ. Και έτσι έγινε η μεταβολή, η πολιτική μεταβολή. Φυσικά επειδή κανένας δεν κάνει τίποτα με το αζημίωτο στήθηκε αυτή η λεηλασία των spreads, επιτοκίων και όλα αυτά τα πράγματα που είδαμε εκείνους τους μήνες και που απέφεραν στους κερδοσκόπους περίπου 17 δισεκατομμύρια κέρδη και από εκεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι του να πάμε στο μηχανισμό στήριξης. Βεβαίως ο μηχανισμός στήριξης του ευρώ δεν έχει καμία σχέση με το μηχανισμό στήριξης της χώρας.
Εκεί λοιπόν κάνανε το εξής. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να βάλουν σε εφαρμογή το μνημόνιο αλλά την δανειακή σύμβαση. Με την δανειακή σύμβαση λοιπόν εξαναγκάσανε τη κυβέρνηση, "εξαναγκάσανε" τρόπος του λέγειν. Επειδή τυχαίνει λόγω επαγγέλματος να γνωρίζω και στελέχη του ΔΝΤ, γελάγανε τις μέρες εκείνες. Μου λέγανε ότι δεν είχαν προφτάσει να στείλουν τη δανειακή σύμβαση και είχε γυρίσει πίσω υπογραμμένη Ή τα ίδια στελέχη πιστεύανε ότι θα υπήρχε διαπραγμάτευση γι' αυτό ήταν ακραία η διατύπωση της δανειακής σύμβασης με σκοπό να κοπούνε κάποιες, οι πιο ακραίες εκδοχές, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Δεν υπήρξε τίποτα, υπογράφτηκε αβλεπί. Και γράφτηκε στον διεθνή τύπο άλλωστε πολύ έντονα, κάποιοι οικονομικοί αναλυτές είπαν "τι σόι κυβέρνηση έχετε στην Ελλάδα".
Η δανειακή σύμβαση λοιπόν προβλέπει, το πρώτο πράγμα που προβλέπει είναι ότι η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται της ασυλίας λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Στις 6 Μαΐου του 2010 ψηφίζεται ο νόμος του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή και δυο μέρες μετά, στις 8 Μαΐου, με τροπολογία σε ψηφισμένο νομοσχέδιο της Βουλής, δίνεται το δικαίωμα μόνο με την υπογραφή του υπουργού να ισχύει η δανειακή σύμβαση. Βεβαίως όσο γνωρίζω εγώ που ασχολούμαι περίπου μια 10ετία με τα ζητήματα αυτά σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει παρόμοιο συμβάν ή τέτοια δανειακή σύμβαση όχι μόνο στα ελληνικά χρονικά αλλά και στα διεθνή χρονικά από τις αρχές του 19ου αιώνα, δεν υπάρχει κράτος ακόμα και αποικία που να έχει υπογράψει τέτοιο πράγμα.
Ο Τσολάκογλου στις δίκες του 46, στις δίκες δοσιλόγων του 46, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ότι "εγώ όταν μου ζητήθηκε από τους χιτλερικούς, από τους ναζί, να υπογράψω τη κατάλυση του ενιαίου και αδιαίρετου της εθνικής κυριαρχία ς της χώρας, παραιτήθηκα". Αυτό είναι γεγονός. Δεν τον κάνει φυσικά λιγότερο δοσίλογο Αλλά τουλάχιστον ακόμα και αυτός είχε τσίπα. Και 'δω μιλάμε, σε ομαλές συνθήκες, υπό καθεστώς υποτίθεται κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, έχουμε κυβέρνηση εκλεγμένη από την χώρα που παρέδωσε το σύνολο της χώρας στους ξένους δανειστές. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό στη πράξη;
Πρώτον. Παραιτήθηκε η χώρα από όλα τα φυσικά δικαιώματα που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο δανειστή του. Ακόμα και αυτά που έχει ένα φυσικό πρόσωπο.
Δεύτερον. Με βάση τη δανειακή σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται να πάει σε τρίτες πηγές να αναζητήσει τα χρήματα και να ξεχρεώσει τους δανειστές. Δηλαδή αν είχαμε μια κυβέρνηση που διεκδικούσε το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, που είναι άμεσα απαιτητό, και συμφωνούσε η γερμανική κυβέρνηση να μας δώσει το κατοχικό δάνειο, τα 160 περίπου δισεκατομμύρια που υπολογίζουμε ότι είναι η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου, δεν θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ξεχρεώσουμε τους κυρίους αυτούς.
Τρίτον. Οι δανειστές έχουν όμως το δικαίωμα, μερικά ή ολικά, να εκχωρήσουν τις δικές τους χρεωστικές απαιτήσεις σε τρίτους απέναντι στην Ελλάδα. Και σας λέω ένα σενάριο το οποίο αναφέρουν πάρα πολλοί ειδικοί. Ακραίο σενάριο, όντως, αλλά δεν είναι απίθανο, γιατί το έχουν υπογράψει αυτό το πράγμα. Και λέει ότι. το έχει πει ο κύριος Κασιμάτης, το έχω ακούσει και από τον κύριο Χρυσόγονο συγκεκριμένα, συνταγματολόγοι και οι δυο. Λοιπόν είπαν το εξής. Μπορούν να δώσουν τις χρεωστικές απαιτήσεις, πχ να δώσει η Ολλανδία τις χρεωστικές της απαιτήσεις απέναντι στην Ελλάδα στην Τουρκία, να έρθει η Τουρκία, να δεσμεύσει την Ακρόπολη και να τοποθετήσει την τούρκικη σημαία στην Ακρόπολη. Διότι παραίτηση από την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι παραιτείσαι από την δημόσια περιουσία του κράτους από το σύνολο της εθνικής επικράτειας, από το εθνικό έδαφος. Παραιτείσαι από την ιδιωτική περιουσία των πολιτών σο υ. Και παραιτείσαι ακόμη και από τη δυνατότητα να μην υπάρξει δέσμευση ή υποθήκευση ακόμα και στον οπλισμό της χώρας. Αυτό το πράγμα είναι πρωτοφανές. Γι' αυτό βγήκαν πάρα πολλοί αναλυτές στον κόσμο και νομικοί και λέγανε, συγκεκριμένα εγώ θυμάμαι έναν Αμερικανό χρηματιστή, ο οποίος είχε γράψει τότε στους New York Times ένα άρθρο λέγοντας "υπογράφει την εθνική της αυτοκτονία η χώρα".
Τέταρτον και το χειρότερο. Με βάση τα διεθνή ήθη και έθιμα, στις διεθνής αγορές η δανειακή σύμβαση αυτή εμπίπτει στο περίφημο "ίσοι όροι ανάμεσα στους δανειστές". Δηλαδή ότι ισχύει για έναν δανειστή υποχρεωτικά ισχύει για όλους είτε έχουν υπογράψει την δανειακή σύμβαση είτε όχι. Αν την εκτελέσεις δηλαδή μέχρι το τέλος αυτή τη δανειακή σύμβαση, τότε οποιοσδήποτε δανειστής του ελληνικού κράτους μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως νομικό προηγούμενο και να απαιτήσει τις ίδιες ρήτρες, τις ίδιες υποχρεώσεις του κράτους απέναντι του, έστω και αν δεν συμπεριλαμβανόταν στην δανειακή σύμβαση. Αυτό λέγεται Pari Passu είναι ένας νομικός όρος που σημαίνει «ότι ισχύει για τον ένα, ισχύει για όλους».
Αυτό το πράγμα λοιπόν δεν έπρεπε να το μάθουμε εμείς, ούτε και η Βουλή βέβαια, γι' αυτό και δεν πήγε ποτέ στη Βουλή, πήγε μόνο στη προπαρασκευαστική της Βουλής και έμεινε εκεί. Βεβαίως στη Βουλή μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο, είναι αναρτημένο πλέον. Δεν έχει κυρωθεί αλλά, με βάση το τι έχουν αποφασίσει, ισχύει γιατί εκτελείται.
Με βάση αυτά λοιπόν εφαρμόσανε τη πολιτική του μνημονίου η πολιτική του οποίου είχε σχεδιαστεί εξ' αρχής όχι τόσο για να δημιουργήσει τα πλεονάσματα εκείνα για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πληρώνονται. Κάθε χρόνο η εξυπηρέτηση του χρέους μας κοστίζει 35 με 40% του ΑΕΠ. Αυτό το πράγμα δεν γίνεται να πληρωθεί. Είναι αδύνατο. Το ξέρανε. Και εφόσον λοιπόν το ξέρανε τι έπρεπε να γίνει; Αν μας λέγανε το Γενάρη του 2010 "Θα βάλω χέρι στη δημόσια περιουσία", θα ξεσηκωνόταν ε όλος ο κόσμος. Οπότε τι κάνανε; Έφεραν ολόκληρο τον κόσμο στην απόγνωση, στην απελπισία, μεροδούλι μεροφάι, να σκέφτεται την ανεργία, το αν θα μπορεί να επιβιώσει αυτός, το παιδί του, η οικογένεια του αύριο και να του θέσουν το εξής δίλλημα, αυτό που είπε ο κύριος Όλι Ρεν πριν 3 βδομάδες μετά την 11η του Μάρτη που αποφασίστηκε η εκποίηση των 50 δις της δημόσιας περιουσίας. Τι είπε; "Ή πουλάτε ή χάνετε τους υπόλοιπους μισθούς της 10ετίας". Αυτό ήταν το δίλλημα των τοκογλύφων. Ή πουλάτε ή χάνετε ότι έχει μείνει από συντάξεις και μισθούς. Να εξαναγκάσουν το λαό να πει "Ας τα κομμάτια, πούλα κάτι, προκειμένου να μην χάσω και ότι μου έχει απομείνει". Και την ίδια ώρα ένα ολόκληρο σύστημα προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει το λαό ότι είμαστε πάμπλουτη χώρα ρε παιδιά. Έχουμε πετρέλαια... Σαουδική Αραβία έχουμε πυρηνικά, έχουμε ιστορίες, πλουτώνιο, χρυσάφια... Τι είναι τώρα να δώσουμε 350 δισεκατομμύρια που είναι το χρέος; Ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι έτσι.
Λοιπόν, από κει και πέρα η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σε 8 μήνες εφαρμογής του μνημονίου είχαμε υποχώρηση μιας 10ετίας στην ελληνική οικονομία και τα εισοδήματα κατέληξαν στο 1974 σε πραγματικούς όρους. Τα επόμενα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολα και πολύ χειρότερα από αυτό που έχουμε πληρώσει. Είμαστε στη προκαταρκτική διαδικασία.
Κατά τη γνώμη μου αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι ένα πραγματικά, αυθεντικά, ρωμαλέο παλλαϊκό μέτωπο που θα απαιτήσει τον επαναπροσδιορισμό όλων των πολιτικών συνθηκών στη χώρα. Δηλαδή την ανατροπή του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία νέων προϋποθέσεων μιας νέας εξουσίας που θα επιβάλλει:
Την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και το σύνολο του οικοδομήματος που στήθηκε πάνω σ' αυτή ώστε να μπορεί να γλυτώσει την αγχόνη και το δόκανο ο ελληνικός λαός και να οικοδομήσει μια νέου τύπου πορεία για το τόπο. Μια νέου τύπου εξουσία που αντανακλά και πρέπει να αντανακλά τα πραγματι κά συμφέροντα του μόνου αυθεντικού εκφραστή αυτού του τόπου που είναι αυτός που τον ποτίζει με τον ιδρώτα του.
Οι εποχές που αναθέταμε σε κάποιους άλλους την διοίκηση και την κυβέρνηση της χώρας τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Είναι πολύ σοβαρό το μέλλον της χώρας το μέλλον των παιδιών μας και των οικογενειών μας για να το αναθέσουμε σε τρίτους σωτήρες.
Ή εμείς ή κανένας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ
Πηγή: http://seisaxthia.blogspot.com/2011/06/blog-post_1771.html#more Διαβάστε περισσότερα...
Κρύψετε την IP σας / Hide your IP address
Κάθε φορά που σερφάρετε στο internet, αφήνεστε εκτεθειμένοι σε σελίδες που μπορούν να παρακολουθήσουν απευθείας την πλοήγησή σας, ξέρουν τι λειτουργικό σύστημα και web browser τρέχετε, γνωρίζουν το όνομα του υπολογιστή σας, καθώς επίσης ξέρουν τα τελευταία sites που έχετε επισκεφθεί, την λίστα με το ιστορικό επισκέψεών. Τέλος με το να παρακολουθούν τη διεύθυνση IP σας μαθαίνουν βασικές πληροφορίες σχετικά με εσάς, όπως, η γεωγραφική σας θέση, οι καταναλωτικές σας συνήθειες, και πολλά άλλα. Ουσιαστικά, η πλοήγησή σας στο Internet είναι ένα ανοικτό βιβλίο.
Οι ιστοσελίδες χρησιμοποιούν ποικίλες τεχνικές για να συγκεντρώσουν αυτές τις πληροφορίες, αλλά οι δύο πιό βασικές είναι η διεύθυνση IP και τα cookies που αποθηκεύονται στον υπολογιστή σας (για τα cookies θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο μάς). Συνδυάζοντας την IP με τα cookies είναι ευκολότερο για κάποιον να δημιουργήσει το προσωπικό σας προφίλ.
Ο πιο απλός τρόπος να κρύψετε την IP σας είναι να χρησιμοποιήσετε PROXY - προσοχή σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι μπορείτε να προβείτε σε παράνομες πράξεις δίχως να σας πάρουν "χαμπάρι" - απλώς προστατεύετε την ανωνυμία σας από τους εμπόρους που γνωρίζουν τα ενδιαφέροντά σας με την παρακολούθηση της IP κατά το σερφάρισμα.
Τι σημαίνει όμως PROXY;
Διακομιστής μεσολάβησης (proxy server) είναι ένας διακομιστής που έχει στόχο να βελτιώσει την ταχύτητα πλοήγησης στο διαδίκτυο και παράλληλα να μειώσει την κίνηση του δικτύου προς το διαδίκτυο. Τοποθετείται ενδιάμεσα των χρηστών και του διαδικτύου. Λαμβάνει τα αιτήματα ιστοσελίδων από έναν χρήστη, προσκομίζει τη σελίδα από το Διαδίκτυο, και έπειτα την δίνει στον υπολογιστή που την ζήτησε. Ο proxy server μπορεί να είναι και μέρος ενός firewall και μπορεί να αποτρέπει τους χάκερς από το να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο για να αποκτήσουν πρόσβαση σε υπολογιστές ενός ιδιωτικού δικτύου.
Ας δούμε πως μπορούμε να σερφάρουμε "όσο" το δυνατόν ανώνυμα:
Σε ότι αφορά τις ρυθμίσεις που πρέπει να κάνουμε στον "Internet Explorer" πάμε στα Tools > Internet options > Connections και επιλέγουμε LAN Settings, τσεκάρουμε το Use a Proxy Server for your LAN...., και γράφουμε την διεύθυνηση IP του διακομιστή και την πόρτα.
Τα υπέρ του Proxy Server είναι η ανωνυμία, ίσως η ταχύτητα που θα έχει ο Proxy Server και φυσικά ίσως η απεμπόδιση να δούμε κάποια σελίδα που δεν μας άφηνε ο ISP μας. Τα κατά, υπάρχουν φορές που οι proxy server (ειδικότερα οι free) να είναι εκτός λειτουργίας, η χαμηλή ταχύτητα, ή να μας εμποδίζουμε να δούμε κάποιες σελίδες διότι ο προηγούμενος χρήστης που χρησιμοποιήσε το proxy ίσως να προκάλεσε το Ban (διωγμό) του IP/proxy.
Κάντε clik για μία λίστα με proxy servers (κάποιοι μπορεί να μην λειτουργούν):
Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)